Op 1 mei heb ik Jessica in laten slapen. Ze mocht 22 jaar worden waarvan ze er 17 bij ons was.
Het was goed zo, ze had ondanks dagelijks Metacam, zoveel pijn aan haar versleten benen.
Maanden lang vroeg ik me af wanneer het genoeg was, wanneer "het" moment zou komen.
Maar die ochtend was het zonneklaar. Je was op.
Nu terugkijkend naar oude foto's trekken 17 jaar van mijn leven voorbij. 17 jaar... wat is er veel gebeurd.
Ik zal jullie niet vervelen met hele verhalen maar vind het welleuk wat foto's met jullie te delen.
Jessica (Obrecht x Notaris) door de jaren heen.
De oude foto's zijn gescanned; want ja dat is van voor het digitale tijdperk

Ik was in de 20 toen ik eindelijk begon aan het leven van mijn penny droom.
Ik nam rijles. Arme manege dieren maar goed. Een half jaar later besloot mijn stiefvader een eigen paard aan te schaffen en te stallen op Manege Ruckert in Zandvoort.
Kijk ; zo begon het. Het was zelfs nog niet normaal om als volwassene met een cap op te rijden.

We hadden een bijrijdster en die ging op wedstrijd met Jes. Ze waren vlot door de B en L1 heen. Ik ging altijd wel mee. Wat was ze knap he? Veel later heb ik haar zelf ook wel gestart. En dat deed ze ook altijd met veel plezier.

Ondertussen hing ik er ook veel op, achter en naast


En ik deed zelfs mee aan een wedstrijd tussen verschillende manege's. Jes sleepte me er (letterlijk) doorheen en ik kwam met 2 linten thuis


In onze Zandvoort tijd reed je uren met mijn stiefvader door de duinen en over het strand. Sprong je met hem. Je reed trots voorop in de carrousel en menig rondje dressuur.
Eind 2002 pakte we onze koffers en verhuisden naar die boerderij met weiland en met een maatje: Pardoes. Je moest er erg aan wennen allemaal. En ik niet minder..... Maar wat was het heerlijk!
Voor het eerst samen de weide in!

Lekker samen buiten slapen in het warme zand.

Ik vond het ook nodig om van alles op je rug te plakken zo blijkt

kleine kindertjes

Een heuse ridder die we zowat op je rug hebben moeten takelen


Een hoog zwanger vrouwtje dat het niet kon laten


Zeilen

En kleffe kinder kussen

Ter compensatie mocht je dan af en toe even vol gas over het land gaan

En zo gingen jullie ook mee naar het nieuwe hoofdstuk in mijn leven; samen als altijd

Helaas ging je steeds moeilijker lopen en heb ik je je pensioen moeten geven. Je was er niet blij mee.
22 april werd je nog 22 jaar oud

En kort daarna heb ik je laten gaan. Ik had je nog zoveel jaar gegund. Het gat dat je achter laat is vele malen groter dan ik had gedacht. De afgelopen 17 jaar WAS je er gewoon .
Je billen maat was ook erg aangedaan. En hij kon natuurlijk niet alleen blijven. daarom kwam op Hemelvaartsdag Highlight in ons leven. Een nieuw hoofdstuk. Ik vind haar nu nog maar een lelijk eendje hoor. Maar men zegt dat ze er over 2 jaar veel beter uit ziet.

Lieve Jes; het waren mooie jaren, veels te snel voorbij. Ik had ze voor geen goud willen missen.