Geplaatst 20 februari 2009 was de dag dat Heidi V Nooitgedacht in mijn bezit kwam en wat was ik toch trots.. Daar kwam ze dan achter uit het bestelbusje van me vriendin der schoonouders hihi.. Was geschoren omdat ze luizen had gehad en zo vol zat dat er niet anders op zat om haar te gaan scheren..
Gelukkig is dat allemaal goedgekomen en kreeg ik 2 meiden die Heidi gingen verzorgen en zadelmak gingen maken want Heidi was al 15 en niet ingereden..
De meiden hadden de grootste lol want Heidi kon echt een vreselijk draakje wezen onder het zadel hihi..
Maar ze kon ook heerlijk kroelen enz.. In mei 2009 kreeg Heidi er een vriendje bij Kareltje omdat alle shetjes het land opgingen en Heidi dat niet mocht vanwege gevoeligheid voor bevangenheid.. Maar vermaakten zich prima met ze 2en..
Waren onafscheidelijk van elkaar.. Oktober 2009 zijn wij verhuisd naar een andere stal omdat er problemen waren met Kareltje die werd geslagen daar dus zonder twijfel lekker weg gegaan naar een plekje waar hij ook heerlijk naar ze zin had..
September 2010 Kwam er nog een lieverd bij Polly omdat me vriendin zwanger was en ik Poll ook al kon was er bijna geen twijfel en werd ze van mij..
Heidi vond dat wel heel erg leuk maar was wel ff beetje jaloers de 1e paar weken.. 
Maar uiteindelijk werden het 3 maatjes van elkaar.. 
Juni 2011 heb ik een andere stalling gevonden voor ze 3en want Karel was al een aantal x ziek geweest en mocht gewoon echt niet meer op gras staan..
Dat was echt een droomplek voor hun 3en heerlijke in/uitloopstal..Sept 2011 inmiddels deed ik de paardjes helemaal zelf omdat de verzorgsters gestopt waren en had wel een bijrijdster voor Polly en die heeft ook de shetlanderrace gewonnen.. Maar stopte helaas ermee daarna.. Dus opzoek naar nieuwe meisjes.. Waren heel snel gevonden..
Oktober 2011 begon Heidi halverwege de maand te kreupelen dus hadden we haar op rust gezet bijna 3 weken en had zoiets van nou zal het wel over zijn.. Dus proberen te stappen en nee hoor het ging niet ze liep nog steeds te kreupelen..
November 2011 de DA gebeld voor een afspraak en die kwam maar deed erg ongeintereseerd inplaats van dat ie oplette op Heidi nee hoor was ie naar andere dingen om zich heen aan het kijken werd metacam gegeven en moest ik het ff aankijken 3 weken..
Maar helaas na 3 weken nog steeds geen verandering en naar mij idee was het erger geworden.. December 2011 wilde dat er rontgenfoto's gemaakt werden van haar voorbenen omdat ik nu wel wilde weten wat er aan de hand was.. Hoefsmid was ondertussen geweest en die begon in ene over een hoefkanteling dus zijn er idd op 22 december dus foto's gemaakt van haar voorbenen op stal want dat kon gelukkig zodat ik niet naar een kliniek hoefde met haar.. S'avonds kreeg ik een telefoontje van de DA met de uitslag van de foto's en werd mij verteld dat het helemaal goed zou komen en dat ik een pijnstiller moest ophalen bij hun en de hoefsmid moest een zooltje met ijzertje om de voorbenen doen.. Dus was eigenlijk heel erg blij met het nieuws..
Januari 2012 Hoefsmid kwam en zette een zooltje met ijzertje eronder.. Maar zei wel dat als ze na week nog niet goed liep ik hem moest bellen.. Nou helaas heb ik hem al eerder gebeld want Heidi werd dood ongelukkig..
Begon ook nog te sneeuwen dus ze kon helemaal niet meer lopen en de metacam was ook helemaal niet aangeslagen die ik toen had gehad.. Februari 2012 Hoefsmid had al gezegd dat hij wilde weten wat er op de foto's te zien was en hij wilde de DA spreken maar het moment dat hij belde werden ze boos tegen mij smid en werd zo de hoorn erop gegooid.. Dus ik vertrouwde het niet en was heel boos en verdrietig omdat ik wilde weten waar ik aan toe was.. Uiteindelijk heb ik contact gekregen met de DA die toen de foto's op stal had gemaakt van haar benen en Ja hoor daar kwam het slechte nieuws... :'( Heidi had een te erge hoefkanteling en was niks meer aan te doen.. :'( Mijn hele wereld storte in en zei ook tegen haar dat die andere DA me iets heel anders heeft verteld..
Zij zat met ongeloof te luisteren en heb haar toch vriendelijk bedankt voor haar antwoord want mij hoefsmid was hier ook al bang voor.. Heb hem ook meteen gebeld en hij is gekomen om haar ijzertjes en eraf te halen.. Was ondertussen einde van de maand en Heidi kreeg voor de pijn 4 paracetemols opgelost in water over beetje eten heen en gelukkig viel de pijn voor haar beetje mee ze liep weer beetje.. We gingen van 4 paracetemols naar 6 en na 2 dagen daarna al naar 8 toen had ik zoiets van Okeey dit kan niet Miran.. Je moet nu keuzes gaan maken..
Heb heeeell boos de DA gebeld en ze verrot gescholden omdat ze gewoon geld over mij doodzieke paardje der rug wilde hebben en heb gezegt dat ik nooit maar dan nooit meer iets met hun te maken wil hebben.. Heb ook verder niks meer gehoord van hun.. Maart 2012 Heidi kreeg meer pijn en kreeg al een strip paracetemols door beetje eten om geen pijn te hebben omdat er niks anders hielp..
Heb toen thuis de DA in purmerend gebeld om een afspraak te maken om haar in te slapen en Rendac om haar op te halen.. Toen stond het in ene allemaal vast op 8 maart 2012 was de dag dat je uit je lijden gehaald zou worden.. En toen begon het bij mij allemaal van binnen te beseffen dat het allemaal echt is.. :'( Elke dag die week heb ik gehuild bij je en je me aan zat te kijken van het is goed vrouwtje.. De dag was aangebroken en hoopte dat er niemand zou zijn op stal maar iedereen was er helaas... De oude verzorgsters die Heidi hadden ingereden kwamen ook want hadden gevraagd of ze erbij mochten zijn..
Was al heel vroeg naar stal geweest want om half 3 zou de DA er zijn dus heb er nog ff lekker verwend met eten wat ze eigenlijk niet mocht.. Alsof ze het wist wat er ging gebeuren die dag.. Ze was vrolijk en ze liep in ene die dag goed maar wist dat het gewoon niet meer kon..
Ondertussen was het 2 uur en de DA kwam aan en vroeg om welke het ging en wees Heidi aan.. Waarop ze zei ''Oohh gaat het om haar'' en zei ja gaat om haar ze vroeg ook hoe oud ze was en verteld dat ze eigenlijk 18 juni 19 zou worden.. De DA vond dat ze er nog hartstikke goed uitzag.. Me moeder was ook gekomen om me ook bij te staan als het ging gebeuren en die verteld dat Rendac er al was dus ik raakte ff in paniek omdat Heidi nog leefde.. Maar was een super lieve man die kwam en zei meteen van rustig aan ben er altijd al vroeger..
Daar kwam het moment dan we gingen met de meiden en Polly, Kareltje & Heidi naar de bak waar het ging gebeuren omdat daar meer ruimte was en er een hek in zit waar die man van Rendac netjes Heidi kon weghalen..
De DA kwam met een infuus om in te brengen bij Heidi en mocht er zelf vasthouden dat het gebeurde.. Heidi gaf helemaal geen kik dat ze dat infuus kreeg en slaapmiddel.. Dat moment ging Heidi al bijna liggen nog voor ze het andere middeltje kreeg Polly & Karel die stonden aan de andere kant van de bak hooi te eten..
De DA kwam met het 2e middeltje en nam Heidi over want ze zei dat het een naar gezicht was als ze de laatste adem zou uitblazen.. Dus nam Heidi van me over en bracht het middeltje in.. Heidi nam 3x hele diepe adem en toen ging ze liggen en was ze eigenlijk heel snel weg.. Op dat moment was ik bij haar gaan zitten en kwam de DA om te horen of ze nog ademde en toen ben ik weggerend en hoorde ik de DA nog zeggen ze is al weg.. :'( Je zag een dikke traan zitten in haar ooghoek en dat ze werd ingeslapen ook ze keek me echt aan van ''Dank je wel baasje nu heb ik geen pijn meer'' :'(
Had er voor gekozen om Heidi individueel op te laten halen omdat ik wilde na alles wat zij had meegemaakt netjes werd behandeld de laatste dag..
Nadat die man Heidi heel netjes in het trailertje had gehezen op een plaat heb ik nog ff goed afscheid kunnen nemen en heb ik Polly & Kareltje erbij laten kijken om ook nog afscheid te nemen Karel rook ff aan Heidi en liep eigenlijk meteen weg maar Polly bleef aan der snuffen en rondjes om der heen draaien en rende daarna weg..
Het moment dat die man wegreed moesten de oude verzorgsters Polly goed vasthouden want Polly werd helemaal gek waarop ik zei tegen de meiden laat haar maar los en ging als een dolle tekeer in de bak en bleef hinneken naar Heidi.. Dat was zooo hartverscheurend dat we ze in stal hebben gedaan en ik met me moeder naar huis ben gegaan want kon het gewoon niet meer aanzien hoeveel pijn het bij Polly ook deed..
De DA zei al dat is normaal hoor ze reageren allemaal anders op elkaar en nemen alleemaal anders afscheid.. Karel had al gewoon afscheid genomen van haar en dat merkte je ook aan hem..
Hier nog paar foto's van me lieve Heidi de laatste dag.. Waarop je ook kon zien dat ze op was..
Lieve Heidi je hebt altijd een plek in me hart.. Mis je echt nog steeds elke dag en weet dat dit het beste was voor jou maar het doet zoo een pijn..
veel sterkte xxx 