Geplaatst Het begon allemaal 4 jaar geleden, ik zocht een leermeester, en die vond ik. Op 1 februari 2009 was jij dan eindelijk van mij.. Wat was ik gelukkig! Je gaf het allemaal niet cadeau en was een echte vos met streken, maar ik vond je geweldig. Al snel zijn we gaan starten en vliegensvlug vlogen we de klasses door. Ondertussen zijn we ook lekker wat gaan springen en crossen, we moesten van ver komen, want een mietje was je wel een beetje..
Steeds meer vertrouwen kregen we in elkaar en wat kon ik ervan genieten als we weer een stapje vooruit gingen. In die 2,5 jaar hebben we zoveel mooie dingen meegemaakt, lekker getraind, een band opgebouwd en vooral heel veel plezier gehad.
Eind september 2011 kreeg je droes gevolg door een luchtweginfectie.. En ongeluk komt helaas nooit alleen, toen je net van het een hersteld was volgde alweer het andere. Na een heel traject met kliniekbezoeken was de prognose niet zo positief.
Maanden liep ik naast je, maar we bleven hoop houden. Helaas kwam het moment dat jij zelfs je koppie liet hangen. Jij was niet meer mijn blije maatje, nee ik zag je veranderen in een hoopje ellende. Lopen wilde je niet meer. Op zondagavond hebben we je weer naar de kliniek gebracht. Niet veel later volgde dan het nieuws waar we al maanden zo bang voor waren. Hij was zo geblesseerd aan beide achterbenen dat elke stap hem pijn deed. Het was nog knap dat je zo lang bent doorgelopen, maar dat deed je op karakter, want dat had je zeker...
Er was geen andere beslissing meer mogelijk.. We hebben zoveel gedaan maar deze strijd konden we niet meer winnen. Hij was er altijd voor mij, en nu moest ik er voor hem zijn...De laatste momenten waren bijzonder, je was zo vrolijk en voor de laatste keer heb ik je nog even flink verwend. Daarna ben je heel rustig gegaan, je kon niet meer.
Wat is het verdriet en de leegte groot.. Het zijn de kleine dingen die mij elke dag weer wakker schudden dat hij er echt niet meer is. Het oude brood ligt al dagen klaar om mee te nemen naar stal en bij elke zonnestraal ben ik al bijna naar hem onderweg. En dan volgt iedere keer het besef dat het niet meer hoeft, want mijn allerbeste vriend is daar niet meer om mij op te vrolijken..
Wat zal ik hem verschrikkelijk missen.. Bedankt voor alles kanjer.. Rust zacht..
20-04-2001 - 05-01-2013
http://img716.imageshack.us/img716/8136/imagezfke.jpg
Een filmpje met onze mooie momenten samen, wat ben ik blij met al deze mooie herinneringen..
Ontzettend veel sterkte meis. Wat een verdriet.
was een mooi paardje. 
