Geplaatst 
*slik* Daar zit je dan herinneringen op te halen door door de foto's op de computer te bekijken, het is allemaal nog zo vers, vandaag is het dan ook nog maar een maand geleden dat onze lieve Silly ons verliet.
Mijn mooie mannetje, mijn oude opaatje, en iedereen zei, het ging zo goed! Maar helaas, hij was op...
Silly heeft ongeveer 7 jaar bij ons mogen wonen. De meest eigenwijze en grappige pony die ik ooit gekend heb! Silvester hebben wij toendertijd gekocht als gezelschapspony, mijn eigen pony werd helemaal gek als mijn moeder met die van haar op pad ging. En eventueel voor mijn broertje als hij dat leuk zou vinden, maar dat ging al snel voorbij. Toen ik geen "lol met je knol" meer kon hebben met mijn eigen pony, ben ik Silly maar gaan pakken, hij was in voor alles, maar wel met eigen wil! Het eerste jaar hadden we nog geen omheining om de bak, en ik weet het nog als de dag van gisteren, dat ik als klein meisje wel eventjes dacht om lekker bitloos en zonder zadel door de bak te crossen, nou mooi niet! Binnen 2 seconden stonden we in de achtertuin, Silly van het lekkere gras snoepend
Het 2e jaar was dráma, Silly werd chronisch hoefbevangen, kreeg zomerexceem en zwol op, regelmatig lag hij achterin de wei en kon niet meer opstaan, de dierenarts is toen ook vaak bij ons geweest, en uiteindelijk hadden we hem maar op de pijnstillers gezet om zo de zomer af te wachten. Later is er zelfs cushing bij hem geconstateerd.
Toen, ongeveer 5 jaar verder, na vele homeopaatbezoeken, pijnstillers, een hele goede hoefsmid
en de nodige aandacht, was hij omgetoverd in een Engeltje! De zomerexceem was eindelijk weg, en al tijden niet meer hoefbevangen geweest! Hij was ook niet meer zo nukkig en eigenwijs, maar juist vrolijk en meedenkend en wou graag mee naar het bos! Wat af en toe niet altijd lukte met zijn oude en inmiddels slome lijf 
Maar hij genoot er zo van, dat hij meerdere keren gewoon lekker als handpaard mee mocht 
Afgelopen winter ging het mis, hij werd steeds magerder, magerder en magerder, toen hij de winter uit kwam was hij een hoopje botten en kreeg amper iets binnen, hij hing aan een zijden draadje. Ik wou de dierenarts al bellen voor een afspraak om er een einde aan te maken, maar het antwoord van mijn ouders was nee, ze wouden eerst nog alles geprobeerd hebben..
Dus aan de slobber en de seniores priores en andere dikmakertjes, maar meneer moest het allemaal niet hebben, ik dacht dat hij op was en niet meer wou.
Maar wonder boven wonder, kwam hij er weer bovenop!
Binnen 2 maand rende hij weer zo door de wei:
De mooie zomer kwam er weer aan, waar we veel herinneringen vastgelegd hebben, omdat het besef er was, dat hij ons alsnog op ieder moment zou kunnen gaan verlaten, zijn slechte periodes waren niet te voorspellen.
En nu, voor alle kou, heeft hij besloten te gaan, hij rent nu met Liosa over de groene weides, en ik ben blij dat hij zijn rust gevonden heeft, het ga je goed ventje
Houden van is loslaten, de verlichting dat het nu goed is, is groter dan mijn verdriet om zijn verlies, het is goed zo ♥
http://www4.picturepush.com/photo/a/11426802/1024/Silvester-en-Barka---Claudia/P9027741.png
http://www5.picturepush.com/photo/a/9194373/1024/Picture-Box/Sillyklein.png
Walking our way up to heaven
http://www3.picturepush.com/photo/a/11652526/1024/Picture-Box/-DSC6688.jpg
http://www5.picturepush.com/photo/a/9194373/1024/Picture-Box/Sillyklein.png
Walking our way up to heaven
http://www3.picturepush.com/photo/a/11652526/1024/Picture-Box/-DSC6688.jpg
Volgens de dierenarts en anderen, moet Silly al 35 zijn geweest...
