Geplaatst 16-05-2007 || 16-01-2012
Nog elke dag, een groot gemis.
Bijna een jaar geleden, en nog ben ik niet klaar om een topic te maken. Maar toch wou ik het graag doen, als mooie herinnering.
16 januari 2012 maakte ik de moeilijkste beslissing van mijn leven tot nu toe. Caprio kon niet meer… Ik liet hem gaan. Met zijn hoofd op mijn schoot is hij heel rustig ingeslapen. Caprio had hevige koliek en een ontsteking aan zijn dunne darm, 40 graden koorts door die ontsteking; maakte een operatie gedoemd te mislukken. De veeartsen zagen weinig kans en ik zag aan mijn paard dat hij zichzelf niet meer was. Ik besloot hem uit zijn lijden te verlossen.
Zo jong, zo energiek, zo oneerlijk.
Ons verhaal:
In februari 2011 kocht ik een niet zadelmak springpaard; Caprio du Vlist.
Een lange vieze vacht en dunne manen, 100 kilo te licht en 0,0 spier ; Je zag er niet uit vriend. Je was lomp, onnozel en had totaal geen respect voor mensen. Met grondwerk, longeren en lange lijnen werk knapte je hard op. Qua opvoeding ging het ook steeds beter, maar afentoe besloot je om je 600 kilo in de strijd te gooien en dan was ik machteloos. Je haalde afentoe het bloed onder mijn nagels vandaan.
Zadelmak maken deed je braaf en we genoten van onze eerste ritjes samen. Later ook door de polder en zonder zadel, wat was je toch braaf! Zo lekker koel in je koppie. Onze band begon te groeien en je werd echt mijn mannetje.
Vrijspringen was geen optie voor jou, als ik met mijn ogen knipperde was je al over de bakrand heen gesprongen en stond je mij met je onschuldige puppyogen aan te kijken; ‘Mocht dat niet baas? ‘
Springen onder het zadel, dressuurmatig trainen, strand & duin, we deden alles en genoten daarvan! Startkaart werd aangevraagd en ons eerste oefenparcours werd gesprongen in Oktober bij Sint Hubertus in Lisse. Dit deed je alsof je het al jaren deed en wat was ik ongelooflijk trots!
Volop trainde wij voor de spannende, leuke tijd die eraan zat te komen. Ondertussen genoot je van je vriendjes Bobby (van de dierenbescherming) en Joy (van smurffie op bokt) in de wei en in de paddock.
Een nieuw dressuurzadel én springzadel werden aangeschaft, je was uit je huidige zadel gegroeid en we moesten wel in styl ons debuut maken natuurlijk. Een bruin spring- en dressuurzadel werd aangeschaft, voor ons beide een stuk fijner en de vooruitgang was gigantisch.
Training op L2 niveau, springlessen op B/L niveau en vooral heel veel lol die we samen maakten zorgde voor een ijzersterke band tussen ons. We werden echte maatjes en volgens vele een topcombinatie.
Een aantal foto’s uit onze geweldige maanden samen, ooit misschien kan ik ze bekijken zonder een traan weg te hoeven vegen.
Zadelmak maken, 2e keer erop
1ste buitenritje
http://i47.tinypic.com/6ool6u.jpg
Springles bij de buren, ontzettend trots!
http://i45.tinypic.com/15frwqc.jpg
Ook de dressuur ging steeds beter
http://i48.tinypic.com/2qapqbo.jpg
Ons eerste oefenparcours was een feit!
http://i50.tinypic.com/w99qxh.jpg
[vurl]http://www.youtube.com/watch?v=xt29jPm2Jzg[/url]
Mijn lieve vriendje en Caprio waren beste maatjes, mijn mannetjes
http://i48.tinypic.com/f2so5t.jpg
Het mocht helaas niet zo zijn, voor altijd in mijn hart.
Zoals Caprio was er maar één, zo’n geweldig paard vind ik nooit meer. Veel plezier op de mooie, groene weides jongen!
Ondertussen heb ik een nieuwe start gemaakt met Casper du Vlist, een geweldig leuk en lief paard waar ik hoop nog veel plezier van te mogen hebben.
