Mijn eerste eigen paardje, mijn beste vriend...
Het zat er al langer aan te komen,
maar gisteren was het zo ver...
Je tijd was gekomen.
Je hebt het zef aangegeven.
Bedankt dat jij de beslissing hebt genomen, en dat k dat niet voor jou moest doen.
De Dierenarts zei atijd 'je merkt wanneer het tijd is...'
en jij wist het. Ik vermoeddehet al 2 dagen, e enkele maanden geleden gaf je ook een teken...
Maar toen voelde ik dathet nog geen tijd was.
En nu wel...
Ik heb spijt dat ik er zelf niet kon bij zijn,
dat ik niet bij je kon blijven tot je allerlaatste moment...
Ik wou altijd dat we samen waren op dat moment.
Dat ik er voor je was, zoals jij er ook altij voor mij was.
Maar je kon niet wachten.
Gelukkig was je niet alleen, en ben je rustig gegaan het gezelschap van je lieve vriendin
en enkele mensen die je kende, en op de plaats waar je altijd zo zalig van het zonnetje hebt kunnen genieten.
Slaap zacht mijn lieve schat!
I'll always remember you!!

