Er is veel gebeurd in een korte tijd. Mijn paardje stond alweer sinds 2009 in een rusthuis omdat zij medische klachten had en daar kon ze lekker hele dagen lang in de wei staan. Tot ik een paar weken geleden werd gebeld.. ze was zo ernstig vermagerd.. ze at niet meer. Mijn lieve vreetzak át niet meer.. dit moest wel ernstig zijn en ik wist gelijk; dit keer is het echt foute boel. De volgende dag gelijk naar haar toe gereden en ik zag wel een paard, maar het drong niet tot mezelf door dat dát mijn lieve Karice was. Ik herkende mijn eigen paardje niet meer.. die ik 9/10 jaar heb gehad.. Ze stond te leunen tegen de muur.. ik kon dr ribben tellen en dr botten staken uit.. in 2/3 dagen tijd, zoveel afgevallen. Ik zag het in haar ogen dat ze niet meer kon.. Ik heb gehuild en kon niet meer stoppen.. Het ging niet meer, en ze wilde zelf ook niet meer.. mijn altijd vrolijke lieverd.. het was een heel ander paard.. Hoeveel pijn en verdriet het me deed (en nu nog steeds) heb ik besloten haar te laten inslapen. Dierenarts gebeld (die was al 2 dagen eerder geweest) en die kwam al snel. Ik ben er bij gebleven tot het laatste moment. Ze is gecremeerd en we hebben haar staart afgeknipt. Ze heeft 20 jaar mogen worden en de laatste paar jaren heeft ze een toptijd gehad, dat weet ik zeker.



http://i164.photobucket.com/albums/u33/ ... ce10xx.jpg
http://i164.photobucket.com/albums/u33/ ... laarxx.jpg