Geplaatst Dat ene telefoontje, waarna je alleen maar kunt zwijgen.
In de auto gesprongen en naar stal gereden,
heeft mn meisje pijn, is ze er nog en heeft ze geleden?
Een koliek aanval die had jij,
Duidelijk veel pijn, mooi lief meisje van mij.
De veearts gebeld, die kwam snel.
Wachten en machteloos zijn, wat een gekwel.
Rollen en staan, je wist niet hoe je het had.
Wachten op de veearts duurt lang, maar we konden niet meer dan dat.
Snel was je verzorgster toen ik haar belde,
Je kreeg niet meer mee hoe zij zich naar jou toe snelde.
Het bericht was slecht, het zat helemaal niet goed,
Onze wereld storte in en we verloren de moed.
Jong was je nog, je was pas zeven,
We hebben je toegefluisterd, toe meisje blijf bij ons, blijf in ons leven.
Ondanks ons waken, ondanks onze zorgen,
konden wij jou niet in ons leven laten blijven, voor jou geen nieuwe morgen.
Afscheid hebben wij van jou genomen,
Dit hoop je niet mee te maken zelfs niet in je slechtste dromen.
De zwaarste avond uit ons leven,
konden we je nog maar bij ons houden, al was het nog maar voor even.
Vredig ben jij heen gegaan,
Als we op stal komen zie ik je nog zo staan.
Hinnekend op ons af, je roze neus vooruit, je mooie manen in de wind,
Zij aan zij met je maatje die jou zo heeft bemind.
Missen moeten wij jou, missen zullen wij jou.
Met een traan en een glimlach herdenken wij jou.
Bedanken voor alles, dat willen we jou.
Rust en vrede gunnen wij jou.
Je nog een keer bij me houden, dat wil ik jou.
Voor altijd een plaatsje in ons hart, speciaal voor jou!
Dat ene telefoontje, die je nooit hoopt te krijgen...
Dat ene telefoontje, waarna je alleen nog maar in tranen kunt zwijgen.........
Lieve Mamaloe, bedankt voor alles, rust in vrede!
