Geplaatst maar een vriendin, een soulmate, mijn kleine allesje...
Amore was mijn eerste eigen paard, ik heb haar gekocht toen ik 15 was en betaald en onderhouden met mijn eigen zuurverdiende centjes.
Zij was er toen ik afstudeerde, zij was er bij mijn huwelijk en bij haar heb ik mijn tranen gelaten toen mijn oma overleed.
Het was een machtig paard, zo eentje die je maar 1 keer in je leven tegenkomt.
Na een prachtig pensioen van 8 veel te korte jaren heb ik besloten haar te laten gaan.
Haar geest was nog zo jong als een veulen, maar haar lichaam wou niet meer mee.
Ik heb geen seconde spijt gehad van mijn beslissing, ik zag in haar ogen dat het goed was.
Ik mis haar nog steeds, ik laat nog steeds tranen, maar ergens weet ik dat het geen vaarwel is, slechts tot ziens.
Slaap zacht Amore en bedankt voor alles!
May I Go? May I go now?
Do you think the time is right?
May I say good-bye to pain-filled days and endless lonely nights?
I've lived my life and done my best,an example tried to be.
So can I take that step beyond and set my spirit free?
I didn't want to go at first, I fought with all my might.
But something seems to draw me now to a warm and loving light.
I want to go. I really do. It's difficult to stay.
But I will try as best I can to live just one more day,
To give you time to care for me and share your love and fears.
I know you're sad and so afraid,because I see your tears.
I'll not be far, I promise that,and hope you'll always know that my spirit will be close to you,wherever you may go.
Thank you so for loving me. You know I love you too.
That's why it's hard to say good-bye and end this life with you.
So hold me now, just one more time and let me hear you say, because you care so much for me,you'll let me go today.
