Een maand geleden was het zo ver. Het werd tijd om je te laten gaan, hoe moeilijk en misschien oneerlijk het ook wel is. Het is beter voor jou.
2 jaar ging het al zo door, een stapje vooruit en dan weer een klap terug. Je pees hielt het niet meer vol. Elke keer probeerde ik het weer, op de hoop dat het toch zou lukken. En er kwam ook zeker een licht puntje. We gingen weer op concour. Een echte springer was je zeker ons B pacour ging met gemak. Zelfs nog een B dressuur proef erachterna genomen. Toen langzaam gingen we naar het L.
En toen was het weer mis. Lopen lukte nog amper, DA heeft er nog naar gekeken en we waren nog naar Utrecht geweest. Zelfs nog een speciaal pilletje wat je elke dag 2 maal moest nemen. Maar niks hielp...
Mijn lieve meid, je mocht maar 13 jaar worden. Maar je hebt ondanks alles een heerlijk leven gehad. En nu ga je verder in jouw eigen wereldje. Bij mijn andere topper, volg samen maar jullie paden door de bossen.
Rust zacht lieve Uvita en kusjes aan Piave.


iLOVEVIDO @ [IM] 18-05-11 Lieve Piave, we zullen je missen.