Geplaatst Vandaag is het 2 jaar geleden dat ik je voor het eerst in de ogen keek. Ik werd smorgens gebeld door Marjan omdat ze wist dat we een hengst zochten. Zij had een hengst te koop, een palomino met de naam Bryn storm, dat was jij. Alleen bij het horen van je naam kreeg ik al kippenvel en het duurde dan ook niet lang voor ik in mijn auto zat en naar je toe tufte. Die eerste blik van jou in stal zal ik nooit vergeten. je vriendelijke ogen, je mooie kleur maar
vooral je uitzonderlijk lieve karakter zorgde er voor dat ik in de wolken was. Daar stond je dan, trots, mooi om je heen te kijken. De beslissing om jou te kopen was dan ook zo gemaakt en toen was je officieel van mij. Mijn eigen knul. Wat waren we hier blij met jou komst. Je was geweldig. zo trots als je jezelf presenteerde aan je dames, zo lief als je was met kinderen op je rug, je was een pony uit duizenden.
Ons geluk kon dan ook niet op toen bleek dat zowel Talasha als Monnikenburg's Belle drachtig van je waren en we na 11 maanden 2 schitterende veulens van je kregen. Monnikenburg's Diez en Monnikenburg's Shake it out.
Mooier kon het niet worden. Jij was echter net zo trots dat was goed te merken.
Je genoot van elke dag op je wei, je borstelbeurten en je knuffels die je kreeg van mij en van je verzorger.
Iedereen hield van je, je hebt bij veel mensen een mooie plek in hun hart veroverd.
En toen, op die ene maandag middag, we zullen het nooit vergeten. Je stond te wachten om op stal te mogen toen het gebeurde. Opeens was je de weg kwijt, viel je om, kon je niet op komen en toen je weer in de benen was liep je alleen maar te trillen. Wat schrokken we maar ik wist ook direct dat het goed fout met je was. Dit kon slechts 2 dingen betekenen. Iets met je hart of iets met je hersenen. Het 2e was waar, je had een hersenbloeding gehad en daar was niets aan te doen.
Ik weet nog hoe hulpeloos ik me voelde, mijn sterke stoere vent zo hulpeloos te zien staan met je hoofd tegen de muur om maar te KUNNEN blijven staan. Er bleek helaas geen andere oplossing dan je uit je lijden te verlossen en je een weg te geven naar de eeuwige groene weides.
En toen, in enkele minuten tijd was je leven met mij voorbij.
Mijn goudhaantje, mijn gouden geweldenaar was niet meer.
Toch ben ik enorm blij met die korte tijd die we samen hebben gehad en zal je altijd een heel speciale plek in mijn hart hebben.
13 augustus was een dag die ik nooit meer zal vergeten, toen kwam jij in mijn lever Storm en je zal er nooit meer uit weg te halen zijn.
.