Bokt.nl

dressuur518 schreef:

Dat is een hele logische reactie, je hield misschien zoveel van je beestje dat het niet tot je doordrong dat ze weg was! En als het dan wel tot je doordringt moet je bij het minste huilen, een logische reactie dus! Niks vreemds aan met iets anders (een pony die verkocht werd) heb ik dat ook wel eens gehad, eerst praat je er over en lijkt het je niets te doen maar als je terug denk aan de momenten moest ik ook vaak huilen. Waarom voel je je zelf een slechte eigenaar? Ik denk dat het misschien is omdat je heel veel om de pony gaf en je het beste voor haar wilde en dat je dan bij je zelf na gaat of je het wel goed genoeg voor je bent geweest? Maar dat hoeft niet want je hebt je best gedaan toch?

Wat helpt is huilen als je daar behoefte aan hebt, met iemand praten als je dat wil en uitleggen hoe je je voelt misschien begrijpen ze je dan beter, en wat ik heb gedaan toen mijn eerste pony werdt verkocht is een boekje maken met de leukste foto`s herrinderingen,prijzen, en kopieëen uit het paspoort! Ook heb ik een aantal spulletjes die me aan haar deden denken bewaard.

Ik hoop dat je er wat hebt!