hij is momenteel bijna 4 maandjes dood , rip 13 maart 2012 en
ik mis hem nog iedere dag en denk steeds waarom hij die dag net moest sterven..
ik heb zoveel met hem berijkt , zoveel vertrouwen gewonnen vanaf de eerste week.
nog nooit heb ik zo iets kunnen doen , wat speciaal leek oor me.
Hij kwam toe als schuwe jaarling , die nog nooit een hand had gezien , nooit een kam over heeft zich gehad en nooit een halster of nooit hooi of paardenkorrels gekregen.
de eerste week had ik echt veel moeite om hem te pakken , na 8 acht dagen met hem bezig te zijn.
kwam ik toe van school en wat schrok ik..
zijn halster was kwijtgespeelt op het terrein
ik dacht dat ik weer zoveel moeite zou moeten doen om hem te pakken maar..
nee , hij kwam zelf aangelopen naar me en liet het halster weer braaf omdoen en toen dacht ik , hiij heft men vertrouwen nu eindelijk!
helaas heeft het niet lang mogen duren want 2 weken later was hij weg ons..
in bijna een maandje tijd is hij van een jaarling die zich liet omvallen , stijgeren en weglopen van de ang naar een jaarling die zich liet knuffelen , halster uit kon doen en weer aan doen , naar je toe kwam gerend en helemaal verkeersmak werd.
zo was hij in het begin , halster omgekregen maar kammen kon ik nog niet want dan begon hij wild te doen of zich proberne te laten vallen


na 3 weken, de dag voor hij stierf..




Voor die schuurplekken in zijn nek kwam de dierenarts normaal gezien en ook om hem te laen castreren maar helaas was hij de dag ervoor gestorven.
we denken aan je navayo , nog iedere dag.