Mijn beste vriendin, mijn leerpaard en mijn maatje.
Wat is het toch moeilijk om zonder haar te moeten leven,
een van de belangrijkste dingen uit mijn leven.
Een gevoelig paard met een geweldig karakter,
ze voelde precies aan hoe mijn stemming was en maakte me blij.
Ze heeft me zoveel mooie en trotse momenten bezorgd,
maar me ook zoveel verdriet gegeven met haar afscheid.
Wat denk ik nog vaak terug aan onze mooie tijd,
en wat is het rot dan te beseffen dat je nooit meer terug komt.
Jij hebt me door een moeilijke periode gesleept,
het overlijden van mijn vriendin.
Je zachte neus in mijn gezicht met je oortjes naar voren,
nu is dat niet meer...
Lieve Phil, ik vergeet je nooit, je blijft een bijzonder paard.


