Geplaatst zoveel met haar mee gemaakt.
ze was mijn dagboek als ik verdrietig was of blij of als ik ergens mee zat..
ik ging altijd naar haar toe vertelt alels tegen haar ik luchte mijn hart..
en ze keek me dan aan alsof ze me begrijpte..
dat was zo'n fijn gevoel.
en gewoon het gevoel dat ze niks door zou vertellen..
heb 5 jaar van me meisje mogen genieten!
toen ik haar kreeg zat ze onder de zomerexeem.. haar hele hals lag open..
we hebben haar direct behandeld dat vond ze zoooooo fijn!
toen de exeem weg was zijn we lekker gaan rijden.
dat ging super goed!
mijn droom was om met jou wedstrijdjes te rijden..
maar het bleek dus dat je ouder was dan dat er op je paspoort stond..
je was toen inmiddels al 25 jaar.
maar je was nog zooo fris je zag er goed uit altijd vrolijk.
toen gewoon nog even door getraint.. maar je werd al steeds wat zwakker..
toen maar besloten om geen wedstrijden te gaan rijden!
vond ik niet super erg want och wat was het telkens genieten met jou samen,
als ik bij jou was werd ik zo blij!
jij was echt mijn meisje!!
ik had afgesproken met me ouders dat als we een andere pony hadden gevonden dat jij dan weg moest,
pff maar dat lukte niet maarzo..
huilen en nachten wakker gelegen samen met me moeder..
me vader vond het ook wel moeilijk maar hij zij ja je kunt niet alles houden..
toen kwam de 1e kijker.. ik helemaal zenuwachtig jou lekker geborstelt.
maar gelukkig die man vond je tandjes niet mooi genoeg! ah ik sprong een gat in de lucht wat was ik blij dat je niet verkocht werdt!
toen 's avonds bij het eten zei me vader;
Kim moet Bontje eigelijk weg?
ik zo NATUURLIJK niet!
en ik kneep stieken mijn moeder in me been van yes! mam papa wil hem misschien toch houden.
toen zei me vader weetjewat! als jij nou je verjaardag geld aan ons geeft, dan mag jij bontje helemaal zelf houden en dan zorg je er zelf ook voor!
natuurlijk ik zei direct JAAA!
ik bontje zegma een beetje overkocht .. och dat voelde echt fijn! mijn eigen eerste pony!
ik kon met je lezen en schrijven,
toen heb ik je 2 jaar lang in een weitje gehad met een schuilstalletje elke dag ging ik naar je toe de keuteletjes uit de wei halen jou lekker borstelen en voeren en water geven.
we hadden zelfs een wandeling gemaakt door het dorp! haha, dat was nog is grappig!
we konden echt lezen en schrijven met mekaar!
toen hebben we je verhuist naar een plekje dichter bij met onze andere paardjes!
waar je ook nog 2 jaar lang hebt gestaan, elke dag weer lekker druk met jou!
en wie aan Bontje kwam die kwam aan mij hoor!
want jij was het speciaalste ponytje van heeeeeel de wereld!
ik wist ook wel dat je oud werdt heb ook niet meer op je gereden!
elke dag lekker spelen met jou in de wei en veel plezier maken.
daar geniete ik ook super erg van,
elke dag voordat ik dan weer naar huis ging gaf ik je een dikke kus en knuffel en zei dat ik van je hou en jij keek me dan vrolijk aan!
jij was ook nooit chaggerijnig je was echt de pony die iedereen helpte en iedereen alles leerde,
vooral mij heb jij super veel geleerd!
maar toen .. ik wist dat het slecht met je ging je was al super mager.
je had al zware koliek overleefd!
we hadden je lekker in de stal gezet toen het heel koud werd,
maar helaas maar 1 dag..
je had lekker dekentjes op!
en lekker brokjes en pulp en maismeel om je dik te houden en krijgen, maar dat lukte bijna al niet meer..
tonen we jou op stal hadden gezet gaf ik je zoals gewoonlijk weer een dikke kus en zei dat ik van je hield!
en toen ging ik gewoon weer naar huis zoals altijd!
ik ging slapen en moest die ochtend gewoon naar school..
toen ik op school was riep opeens een vrouw mij ..
en zei dat het niet goed ging met een pony van mij..
ik brak ik tranen uit ..
me moeder kwam me ophalen en we gingen direct naar haar toe..
me moeder kwam er al aan huilend,
ik vroeg wat er was..
je lag in de stal en je kwam niet meer overeind..
ze hadden alles al geprobeerd..
toen we bij stal aankwamen lag jij daar nog in de stal,
ik ben naast je gaan liggen met een lekkere deken over ons heen,
en heb alles tegen je gezegt wat ik kwijt wou
en hoe speciaal je wel niet was voor mij!
toen bestloten de dierenarts te bellen,
want mijn meisje die verdient geen pijn,
vooralles wat ze voor mij heeft gedaan!
dierenarts was er aan gekomen..
ik lag nog steeds naast haar..
ik wou bij haar blijven want k wou haar niet alleen laten..
de dierenarts zag ook al hoe dun ze was..
en zei neee.. dit kan ook niet meer..
toen pakte hij de spuit waar het inslaap midde in zat..
ik bleef bij haar en zei dat ik echt super veel van haar hou!
en dat ik haar nooit zal vergeten.
en gaf haar nog een dikke kus.
de dierenarts spoot haar het middel in en ze is in mijn armen gestorven dat vond ik wel fijn
ik wou bij haar zijn tot het eind.
ze heeft er gelukkig weinig van gemerkt want ze was op..
haar lichaam was op , maar haar geest echt niet, ze wou nog door!
maar ze verdiende geen pijn!
ik heb 5 jaar lang van mijn meisje genoten,
ze is 30 jaar oud geworden en daar ben ik heeeeeeeel erg trots op!
maar het blijft super moeilijk vooral met zo'n pony waar ik zo'n band mee had..
mijn meisje is nu een mooie ster geworden in de hemel!
we zullen je nooit vergeten kleine bonte puck/prinsesje!
deze foto was van de zomer toen ze er nog wel goed uit zag!
en deze 2 dagen voordat ze werd ingeslapen, toen we nog van niks wisten dat het zo snel zou gaan,
toen hadden we nog foto's gemaakt ben blij dat we dat gedaan hebben!
liefs
