Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-09-11 10:38

Shareika Star 27/08/1989 - 26/09/2011

Geplaatst door de TopicStarter : 28-09-11 10:38

In april 2010 kwam je bij ons wonen, nadat je van veulen af aan bij je gezin was geweest. Helaas was je gezin niet langer in staat om voor je te zorgen door het plotselinge overlijden van een gezinslid. Daarom brachten ze jou bij ons, om hier je laatste jaren te kunnen slijten in onze kudde.

Je was altijd zo'n trotse, fiere leider, en zo willen wij je graag herrinneren. Je was ook zo gek op veulens, je probeerde ze te stelen wanneer ze nog klein waren en als ze ouder waren konden ze altijd bij jou schuilen en op jouw bescherming rekenen.

Toen je in de winter vorig jaar zo plotseling een zware verstoppingskoliek kreeg, hebben we dankzij jou doorzettingsvermogen gevochten voor je. Het duurde maar liefst 6 dagen, dat is langer dan een gemiddeld paard volhoud. Jij kwam er doorheen en knapte weer wat op, maar het was duidelijk dat het zijn tol geëist had. Je bleef koliekerig door de winter heen, mild, maar duidelijk. Toch leek je steeds meer op te knappen en zolang jij wilde vechten gaven wij jou ook de kans om te herstellen. Toen de lente dit jaar aanbrak leek je jezelf weer te hebben gevonden, weliswaar getekent door je snel inhakkende ouderdom, met een grijs gezicht en knokerig lichaam. Je bokte weer vrolijk door het weiland.

Gedurende de zomer viel het steeds meer op dat de ouderdom je behoorlijk begon in de halen. Je tandjes werden weer gevijld, maar toch bleef je gewicht schommelen. Al waren de momenten waarbij je aankwam minder vaak aanwezig dan de momenten waarbij je toch weer magerder werdt. Je bleef ook wat rommelen met je buikje, en we waren er dan ook van overtuigd dat dit grotendeels te wijten was aan de zware koliek die je gehad had. Zo'n koliek kan je darmen aardig beschadigen natuurlijk.

Steeds wanneer de dierenarts er was, deed je je beter voor dan je liet zien aan ons wanneer hij er niet was. De laatste weken werden je gangen nog wat stijver en strammer, meer dan anders. En de laatste weekjes had je geen koliek en viel je toch weer af. Toen zijn wij ook gaan vermoeden dat je magerheid, de verdwijnende levenslust, je extreme vermoeidheid van de laatste maanden en het steeds stijver worden misschien wel kwam doordat je meer last had van je artrose dan je wilde laten zien.

Maandag was de dierenarts er, en jij had juist een goede dag... Toch wilden wij dat hij nog eens goed naar je keek. Hij gaf aan dat hij een beetje twijfelde, je zag er enerzijds nog goed uit, maar anderzijds toonde je wel een beetje "op" en je sleepte inderdaad iets met je achterbeen. Toen vroegen wij hem om eens te kijken naar je benen, want je werdt zo stijf en had moeite met voetjes geven bij de smid. Hij tilde je voet op, merkte de stijfheid op en besloot toen een hoge buiging te maken, iets wat wij en de smid nooit deden maar wat je wel zou moeten kunnen. Je kromp in elkaar van de pijn, ging bijna zitten en even dacht ik dat je je zou laten vallen... Het was een schock, maar maakte je klachten ook gelijk logisch. De artrose zat dus inderdaad dieper en was pijnlijker dan je wilde laten zien. Na het buigen liep je weg, of probeerde dat in ieder geval, kreupel en langzaam, je kwam bijna niet meer vooruit. De beslissing was toen ook snel genomen: nu had je een mooie dag gehad, wachten tot het winter werdt of koudere en nattere tijden zouden aanbreken zodat je nog slechter zou gaan lopen zou alleen maar egoistisch zijn. Toen ik je wilde halen om mee te lopen naar voren, wilde je wegdraven, maar al sloffende en met zware dreunen kwam je niet verder dan 3 moeizame passen op minder dan een meter. Je liet je hoofd hangen en keek me hulpeloos aan...

We namen je mee naar voren, langs de oprit. Hier zou je komen te liggen tot rendac je zou komen halen. Met je oren naar voren maar met een vermoeide en gelaten blik stond je nog een laatste keer fier als leidster, me je kudde langs het hek die je een laatste groet toemurmelden. Vrijwel direct na die ene laatste spuit liet je je op je knieën zakken en wilde je gaan liggen, maar voor je die laatste beweging kon maken was je hart al gestopt en viel je al gebogen achterhand sneller dan jij gewild had opzij.

Het was snel, rustig en vredig. Het was goed zo.

Lief Shareikje, bedankt voor de anderhalf jaar dat je bij ons bent geweest. Je hebt ons vaak geholpen rust in de kudde te bewaren en de jonkies tot orde te roepen. We hebben genoten van je liefheid, de knuffels, je gezelsschap. Nu ben je in de eeuwige groene weiden, waar je een deel van je paardengezin weer terugvind. Je overleden baasje, de hengst die je je hele leven gekent hebt, onze Hallim die je niet gekent hebt, Passia en natuurlijk Khayriyyah, dat lieve meisje waar je zo gek op was, die je van haar moeder probeerde te stelen, waar je zo verdrietig om was toen ze zo plotseling overleed...

Liefs,
Ylona en Diana

**Geplaatst**: 28-09-11 10:49

Re: Shareika Star 27/08/1989 - 26/09/2011

Geplaatst: 28-09-11 10:49

Heel veel sterkte.. :(:)

**Geplaatst**: 28-09-11 10:56

Re: Shareika Star 27/08/1989 - 26/09/2011

Geplaatst: 28-09-11 10:56

Heel mooi geschreven zo te lezen was het een super merrie veel sterkte met dit verlies

**Geplaatst**: 28-09-11 11:03

Geplaatst: 28-09-11 11:03

Rust zacht lieve Shareika je was een trotse merrie en je was dol op al het kleine spul... al was alles bij jouw vergeleken klein. Je hebt ons laten lachen en ons laten zien dat je heel veel in huis had maar dat jouw lichaam het niet meer kon dragen. Ik hoop dat je nu samen met Khariyyah bent, je oogappel en samen over de groene weides rent...

Ik zal je missen en Ryan zal jouw knuffels missen die je maar al te graag uitdeelde.

Lieve Ylona en Diana,
Heel veel sterkte met het verlies van deze mooie en lieve dame...

**Geplaatst**: 28-09-11 17:32

Re: Shareika Star 27/08/1989 - 26/09/2011

Geplaatst: 28-09-11 17:32

Ze zal me altijd bijblijven als een schat van een merrie en een lekkere knuffel. Eventjes de weide in en je stond meteen bij ons om hoi te zeggen. Ik hoop dat jij en Riyyah samen elkaar tegen komen en dat je je kleintje weer kan verzorgen. Je zal op stal zeker worden gemist lieverd :(:)