Geplaatst Ik wist dat het een keer ging komen, ze was tenslotte al 31, maar toch kwam het voor mij te vroeg...
Elsa,
7.5 jaar mocht ik van jou genieten. Bijna 6 jaar mocht je van mij zijn.
Nooit was je ziek en je wilde nog steeds graag werken. Ik heb nog veel buitenritjes op jouw rug mogen maken.
Alleen kwam je dit jaar nog slechter uit je winterhaar dan andere jaren, De dierenarts kwam en haalde je laatste kiezen weg, Je moest speciaal voer, maar ik kreeg je niet meer op gewicht.
Anderhalve week geleden kreeg je je eerste koliekaanval, ik dacht dat ik toen al afscheid van je moest nemen, maar je kwam er weer bovenop. Sterke meid.
Maar gisteren kwam de volgende aanval en je kon niet meer, de energie om nog weer op te staan was weg, het licht trok uit je ogen en je vroeg me of het op mocht houden.
Het was genoeg, je mocht gaan.
De dierenarts is gekomen om je in te laten slapen.
Rust zacht meisje.
.. 
. 
