Hierbij het verhaal van Kinarel, mijn verzorgpaardje, die helaas vanwege ouderdom is overleden

Het begon toen ik voor het eerst op die manege was, hartstikke mooie plek, leuke paardjes in de paddocks. Ik was op vakantie, dit was in Hongarije, bij mijn opa en oma. Ik mocht een lesje rijden, en kreeg een rondleiding tussen de paardjes. Toen zag ik je staan. Mooie bruine ogen die me trouw aankeken, een lief hoofdje. Ik was op slag verliefd op jou. En toen kreeg ik het bericht, dat ik daar op paardenkamp mocht! Dat betekende de hele dag bij je zijn! Ow, wat was ik blij. Ik heb zoveel lol met je gehad, en de eigenares had me gezegt, dat ik je altijd mocht poetsen, altijd mocht knuffelen, altijd met je mocht gaan wandelen. Ik was zo blij! Je was te oud om bereden (lees: 28) te worden, maar de wandelingetjes samen, het geknuffel, alles was geweldig met jou! Ik moest helaas weer terug naar NL, de zomervakantie was om. In de winter kwam ik gelukkig weer terug, wat waren we blij elkaar weer te zien! Aan het eind van de winter moest ik toch weer naar huis, maar had veel contact met je eigenares. In de lente kwam ik helaas niet naar je toe.. Maar toen kwam de zomervakantie weer!! (2011)




R.I.P. Kinarel
19-05-1982, 06-08-2011


In the freedom of the moon and the sun,
I let you go..
In the dance of the stars and the planets,
I let you go..
In the breath of the wind and the knowledge of Heaven,
I let you go..
I love you..
I miss you..
I want you to be happy..
Go in Peace..
Go Dancing..
Xx

Dit topic is gemaakt met toestemming van de eigenares