Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-07-11 15:53

Dag Lieve, lieve Paniekie(Panic)06-05-2002/20-07-2011

Geplaatst door de TopicStarter : 22-07-11 15:53

Toen ik er met Justin alleen voor kwam te staan moest ik jou noodgedwongen weg doen. Justin en ik waren hier kapot van, en waren dan ook dolgelukkig toen je weer bij ons was. Het eerste wat ik zei toen ik je weer omhelsde was "ik laat je nooit meer gaan"!

Je had pijn, dat wist ik zeker, daarom gingen we naar de kliniek. Na 2 uur onderzoeken kwam er uit de scan dat je onderbeen op diverse plekken stuk was en je al die tijd en al voordat je terug kwam pijn had gehad.
Je was niet goed meer, dus moest je maar weer weg. Gelukkig kwam ik daar op tijd achter

We hebben alles gedaan wat in onze macht lag, maar helaas.
Ik mocht je mee naar huis nemen maar jij zou constant pijn hebben, dus heb ik aan jou gedacht. Want ik had me voorgenomen niet egoïstisch te zijn. Nu na pas 2 jaar weer samen te zijn heb ik je toch moeten laten gaan.
Zo oneerlijk, zo naar en zo pijnlijk.

Jij blies je laatste adem uit met je hoofd op mijn schoot. Zoals ik beloofd had, ben ik tot het eind bij je gebleven.
Tuurlijk heb ik heel veel verdriet en denk ik nog steeds"hadden we niet nog dit, of nog dat kunnen doen" Groeit kraakbeen niet aan dan? Nee helaas duurt dat zeker duizend jaar. Zolang leeft niemand zei Job....

Maar na de uitslag van de scan werd duidelijk dat je gewrichten kapot waren en dat je ook met een zenuwsnede pijn zou hebben, wist ik dat zelfs dat niet kon. Nu 2 dagen later heb ik nog zo'n gejaagd en oneerlijk gevoel in mijn lichaam.
Je bent en zal altjid mijn kind blijven. Ik zal jou nooit in een verleden term noemen, want ik weet dat je altijd bij me zal zijn.
En dat ik je ooit weer zal zien en ik je weer kan omhelzen.
Al die mooie dingen die we samen beleefd hebben. Voor het eerst je hoefjes uit krabben, je eerste bit in je mond(wat was je grappig)
Nu ben je bij me gestorven, en zijn er heel veel mooie herinneringen die ik bij me draag.

Het spijt me vent, dat ik niet meer voor je heb kunnen doen.
Je bent nu samen met al je vriendjes die je heb zien gaan en je kan eindelijk weer lekker rennen, zoals een pony van 9 jaar hoort te doen!!
Dag liefde van mijn leven........................

Laatst bijgewerkt door panic op 22-07-11 15:56, in het totaal 2 keer bewerkt

**Geplaatst**: 22-07-11 15:54

Re: Dag Lieve, lieve Paniekie(Panic)

Geplaatst: 22-07-11 15:54

Sterkte.

**Geplaatst**: 22-07-11 15:58

Re: Dag Lieve, lieve Paniekie(Panic)06-05-2002/20-07-2011

Geplaatst: 22-07-11 15:58

Sterkte

**Geplaatst**: 22-07-11 17:21

Re: Dag Lieve, lieve Paniekie(Panic)06-05-2002/20-07-2011

Geplaatst: 22-07-11 17:21

Heel veel sterkte.. Hij zal je dankbaar zijn.. Hij heeft nu geen pijn meer.Je hebt een heel dapper besluit genomen... :(:)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-07-11 22:54

Re: Dag Lieve, lieve Paniekie(Panic)06-05-2002/20-07-2011

Geplaatst door de TopicStarter : 22-07-11 22:54

Dankjewel. Hij heeft nog lekker op het land gestaan vanaf het moment dat ik merkte dat het inspuiten niet werkte. Maar merkte zijn pijn, heb hem een maandje op stal bij mij gezet en lekker vertroeteld. Gelukkig heeft hij met al die regen in deze heerlijke zomer(not) lekker binnen kunnen staan.
Jij ook nog heel veel sterkte met het verlies van jouw Lizzy. Merk aan je onderschrift dat ze nog verder leeft in jouw gedachten

**Geplaatst**: 26-07-11 08:41

Re: Dag Lieve, lieve Paniekie(Panic)06-05-2002/20-07-2011

Geplaatst: 26-07-11 08:41

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxsterkte

**Geplaatst**: 26-07-11 16:18

Geplaatst: 26-07-11 16:18

Sterkte

Je hebt helemaal gelijk, hij zal altijd bij je blijven!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-10-11 13:41

Geplaatst door de TopicStarter : 11-10-11 13:41

2 en een halve maand geleden alweer.

En nog huilend in bed liggen sávonds.
Nog iedere dag zijn halster aanraken die bij Justin aan zijn bed hangt.

Iedere avond zeggen we weltrusten en hou ik mijn tranen binnen zodat Justin niets merkt.

Iedere avond met Panic in hoofd en hart gaan slapen.

Oh wat een gemis!!