woensdag avond 6 juli 's avonds rond 22u kreeg ik een telefoontje van Bianca semke haar bijrijdster. Ze had na een relaxte staprit buiten semke terug op de weide gezet en wilde gaan afvoeren.
Semke wilde haar brok niet eten en kreunde. Ik bleef in eerste instantie nog rustig en vroeg wat dingen door, Bianca dacht net als ik een koliekje dus ik zei loop maar met haar ik kom eraan.
10 min later volgende telefoontje dat Semke ineens heel erg begon te zweten, ik ben met 100km per u doorgevlogen naar stal en ondertussen Dierenarts gebeld.
Op stal aangekomen liep semke zwalkend met haar hoofd naar de grond gericht over de weg. nog geen paar minuten later begon ze ook heel vreemd te lopen, een beetje gedesorrienteerd alsof ze haar voeten ook niet voelde waar ze het neerzette. Dit werd met de minuten erger. Het leek uren te duren voordat die Dierenarts kwam.
Sem deed 2 keer een poging om te willen liggen met een flinke ruk aan het halster, geschreeuw en klap op dr kont liep ze door. Maar na een kleine 30 meter verder storte ze in. Ze viel om en begon hevig te schokken. We waren met 6 man en stonden te roepen dat ze op moest staan, ik schopte (met beleid) haar en klapte op haar schouder om haar aandacht erbij te houden en probeerde om haar op te laten staan. Sem werd even rustig en kreunde hevig, haar achterbenen sloegen naar achter en ze kwam met haar hoofd overeind. Met alle kracht probeerde we haar op te trekken. Maar ze kon niet meer. Ik schreeuwde dat de dierenarts moest opschieten een ander van ons had inmiddels de dierenarts weer aan de telefoon die onderweg was, en we trokken maar door om dr overeind te krijgen. Semke kreeg ineens weer schokken, haar ogen draaide weg en mond ging open. Het was zo erg om te zien. Haar hoofd klonk hol en je zag dat het leven uit haar ging.
Haar laatste 2 zachte hinnekjes zeiden laat me maar het is goed zo....en ze was weg.
Op dit moment kwam de dierenarts eraan helaas het was te laat ze was doodverklaard.
Ik wist niet wat er door mee heen ging, ik heb staan hieperventileren, kokhalsen gillen, schreeuwen dit kon toch niet waar zijn.
We snapte er niks van tijdens het buitenritje was ze goed lekker actief en oortjes erop en 3 kwartier later is ze dood. Het waren afschuwelijke beelden die nog de hele dag voorbij flitsen.
Teadse en Semke onafscheidelijk, tead had het er zo moeilijk mee hij heeft afscheid van haar genomen zo bizar om te zien. Maar dit heeft hem wel goed gedaan.
De dierenarts heeft ons ontzettend lief en goed begeleid, het is moeilijk maar je moet meteen aangeven wat je wilt. Mijn vader en zijn vriendin waren naar stal gekomen, en in overleg omdat ze accuut gestorven is hebben we besloten om autopsie/sectie te laten doen.
Donderdag middag is semke opgehaald en uit de sectie is gebleken dat ze een gescheurde aorta had, ze kijken alle organen verder nog na.
Voor ons wel een hele geruststelling dat ze gestorven is aan iets waar we niks aan hadden kunnen doen.
Het is zo onwerkelijk net alsof je een nachtmerrie hebt. En je elk moment zweten wakker word in je bed maar helaas dit is werkelijkheid!
11 maanden in mijn bezit geweest een merrie die flink opgeknapt moest worden ivm kapot schuren staart en manen en ze zag er prachtig uit op de dag dat ze stierf. Zelfs appeltjes in haar vacht te zien!staart en manen zagen er prachtig uit nooit hadden we dit verwacht. Ze was zo dankbaar. Ik kan haar 1 ding zeggen dat ik mijn best voor haar heb gedaan om haar zo gelukkig mogelijk te maken.
rust zacht lief meisje op de eeuwige groene weides je bent een kanjer en een echte topper!

