Geplaatst Sommige van jullie weten het al.
Ik schrijf het maar weer even van me af ook omdat ik het zelf gewoon nog steeds niet kan geloven, maar
toch steeds op de feiten word gedrukt dat mn mooie meissie er niet meer is....
Op 17 juni was ik op stage (dierenpark amersfoort) toen ik om 8 uur al een telefoontje van mn moeder kreeg: Ga maar even zitten ik moet je iets vertellen. Tsjahh dan weet je al gelijk dat er iets niet goed is. Alinde??? koliek?? wat is er??
Ze vertelde het maar direct. Alinde is getroffen door de onweer ze is dood........ Dat kan toch niet dat kan toch echt niet??? En Hjala dan (haar toen 6 weken oude veulen). Die leefde nog wel en liep bij een andere merrie....
De wereld stort geheel in... Je mooie meissie, je steun en toe verlaat in moeilijke tijden is er gewoon niet meer....
Het heeft een half uur geduurt voordat ik weer fatsoenlijk kon ademhalen en dat ik de stalbaas kon bellen hoe of wat en ivm het veulen. Je moet door. Je kleine veulentje moet het gewoon halen!
Na wat telefoontjes op de fiets naar de trein en naar huis. Eer ik thuis was ook al weer 10 uur. Meteen naar stal. Stalgenootje had al veulenmelk en brokjes gehaald echt super lief.
Mn mooie meissie lag al aan de weg. Super dik al natuurlijk (blijkt dat door de bliksem ze extra opgezwollen zijn). Ik wilde haar eerst niet zien. Hup naar de kleine meid. Ze hadden haar in een stal gedaan en ze was natuurlijk over de rooie. Ik heb lekker met haar staan knuffelen, dat hielp heel even, maar daarna natuurlijk weer mama roepen.
Besloten om eerst toch naar Alinde te gaan om een soort van afscheid te nemen. Dus naar de weg schaar mee om een pluk staart af te knippen. Zeil van haar hoofd en ohww wat was dat raar. Je mooie dame, je alles, je steun en toe verlaat. Voor sommige mensen is het naar en balen, maar voor mij betekend mijn paardje heel veel.
Ik heb haar nog geaaid en ze hadden dr voorpluk en staart al voor me afgeknipt.. Na een tijdje besloten weg te gaan haar weer toe te dekken en melk maken voor de kleine meid.
Die wilde niks weten van die vieze kunstmelk. Melk van mama is veel lekkerder. Toch haar maar laten staan met melk. Ze had het automatische drinkbakje al gevonden, maarja dat was nou net niet de bedoeling. Eerst aan de melk daarna mag je weer water drinken. Alles uitgezocht kwa voerschema enz.
Gelukkig is savonds de eerste 2 liter naar binnen gegaan en sindsdien drinkt ze ontzettend goed. Veulencentrale natuurlijk aan de lijn gehad, maar ze was al te oud om nog een goede match te vinden. (en te weinig merries).
5 keer daags voederen daarnaast haar leren om brokjes te eten. Eerst nat maken, maar na 3 dagen hoefde dat al niet meer. De dag na Alinde haar dood was ik ook nog eens jarig.. Dat was zeker geen leuke verjaardag. Ik heb nog nooit zo'n slechte verjaardag meegemaakt.
We moeten door voor de kleine dus je staat bij Alinde wel stil, maar je bent te druk om er diep overna te denken. Gelukkig doet het veulen het super. De rendac was al gelijk gebeld vrijdag morgen, maar dat lukte niet meer. Wat ik heel slecht vond dat ze pas dinsdag is gehaald... Je moet wel 5 keer per dag er langs... maarja maandags gewoon weer naar stage. Gelukkig heeeeel veel lieve mensen die me helpen met Hjala. Maar wat is het moeilijk om dan weer weg te gaan.
Nu 3 weken later ben ik gesloopt. Stage is super leuk, maar wel heel vermoeiend. In de ochtend om kwart over 5 mn bed uit en dan om 6 uur weer thuis (gelukkig mag ik half uurtje eerder weg, zodat ik de voeding van 7 uur kan doen).
Soms heb ik echt moeilijke momenten dat het allemaal wel even duidelijk word dat ze er echt niet meer is en dat ik geluk mag spreken dat haar mooie lieve veulentje er nog wel is! Vandaag heb k het verhaal nog weer aan iemand verteld en toen kwam alles weer boven..... owhh wat is dat moeilijk...
Ik lees hier ook wel over moederloze veulens, maar het is echt een opgave om ze te verzorgen. Ik heb het geheel voor dr over tuurlijK!! en het gaat zo goed!! Ze gaat ook gewoon mee naar de keuring. Misschien krijgt ze wat minder punten, maar ze krijgt wel mooi dr chip en paspoort en dan doen we voor de ervaring mee met de keuring. Zodra ze van de melk af kan gaat ze lekker naar de opfok weer paard worden! Ze is nu echt al te veel op mensen (dat was ze al heel erg nu dus al helemaal)....
Zo.. ben het weer even kwijt.. Ze zeggen dat je er veel over moet praten. Aan de ene kant kan ik en doe ik dat ook wel, maar aan de andere kant slik ik heeel veel in en probeer ik er niet te veel aan te denken en door te gaan.
Nog 2 weekjes buffelen en dan vakantie. Ik hoop dat ik dan een beetje kwa moeheid er ook weer bij kom en dan hebben ze al gezegd dat ik het ook meer onder ogen ga zien... Daar zie ik wel tegen op.
Er hangt een mooie canvas foto op mn kamer daar ben ik heel blij mee...
Nogmaals Alinde: bedankt voor alles... Ik heb ontzettend van je genoten en je hebt me een onwijs mooi meisje achter gelaten. Ik blijf goed voor haar zorgen.
Je bent en blijft voor altijd mijn ster!
