Geplaatst Van hoe ik leefde op aarde.
En voor de gene die achterblijft...
heeft dat de meeste waarde.
Heimo,bedankt dat je me met je zachte neus naar het hek toe duwde als ik huilend bij jou kwam als de mensen op school vervelend deden. Het was alsof je zeggen wilde ''ga maar naar school,als je vrij bent mag je het met me delen''
Heimo,bedankt dat ik op jouw mocht galloperen en dat je je liet sturen,ook zonder halster of touw.
Heimo,bedankt voor al je liefde,steun begrip en de keren dat je een glimlach op mijn gezicht toverde.
Heimo,ik zal je nooit vergeten,bedankt..voor alles.
RIP 
Ik kende hem niet maar hij had een speciaal blik in zijn ogen...
