Geplaatst 
daarom heb ik een gedicht voor haar gemaakt dat ik met jullie wil delen.
even voorgedichtje.:
Lieve Beauty De meeste mensen zeggen. Het is al bijna weer een jaar geleden dus laat het nu maar los, Je moet het vergeten. Waarom zeggen ze dit? Die woorden doen pijn en verdriet. Want alles vergeten dat gebeurt absoluut niet! Lieve Beauty, het is zo moeilijk om verder te gaan. En dat bijna niemand meer iets wilt horen over jou bestaan.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
meisje ik hield zoveel van jou!
door jou werd ik soms bond en blauw.
maar meisje die ene keer dat ik naar je keek.
kwam jouwn moeders melk uit je mondje , leek
ik had er niet bij nagedacht dat het verkeerd was.
dat bleek later pas.
toen ik bij de wei aankwam en je moeder bij de stal stond ZONDER jou!
mijn veulentje zo trouw!
ik zag je daar achteraan in de wei
ik was ineens niet meer zo blij.
meisje wat schrok ik , ik aaide je voor de laatste keer.
het was klaar je was er niet meer.
ik sloot je oogjes voor de laatste keer,
Ik wilde dit nooit meer.
1 laatste aai. dat was het einde dacht ik.
ik wilde weg met 1 laatste blik.
maar ik kon het niet ik rende terug.
zo vlug.
ik zag je door mensen opgepakt worden
wat een poedersuiker megolen.
zo aan je dunne beentjes met je hoofd op de grond werd je meegesleept.
o wat was dit wreed.
ik stond versteld.
alles leek versnelt.
je werd over het hek gegooid
dat beeld vergeet ik nooit.
dat was het laatste beeld.
dat ik met jou heb gedeeld.
meisje ik mis je zo erg!
je was zo schattige kleine dwerg!
mijn meisje voor altijd!
in mijn hard ben ik je nooit kwijt!
bedankt voor het lezen!
