Geplaatst Waarom jij, waarom moet jij nou gaan?
De tranen rollen over mijn gezicht,het afscheid doet zo'n zeer.
Zacht voel ik je snuit, nog 1x aaien,het was zo fijn.
Met je been omhoog getrokken van de pijn, eet je nog een appel,wat gras.
De prones is slecht: Pijn,Pijn,Pijn.
Kans op genezing is er niet,of veel te klein.
Nu is onze tijd samen ten onder gekomen.
Vaarwel liefste paard, paard van mijn dromen.
Vaarwel, de laatste kus op je neus.
Ik weet dat je het begrijpt:
ik Had Geen Keus...
Lieve Niquita.
Je baasje had weinig keus.
Of jou pijn laten lijden en zelf nog van jou genieten.
Of niet egoistich zijn en jou uit de pijn helpen!
het laatste heeft ze gedaan.
al was het moelijk. maar het is beter zo.
Jij was echt een springer!
je hebt vele prijsen gewonnen met je baasje.
Je kreeg 3 jaar geleden een veulentje,
Hij kreeg de naam van zn vader, Di-Nitro.
In 2009 Ben ik begonnen met jou te rijden ,
helaas mankte je een beetje maar dat ging al gauw weer over,
we hebben die zomer een zomer vol plesier gehad!!
zelfs een wedstrijd gereden ,
Helaas moesten we stoppen, de winter was even te hard om te gaan rijden.
2010 pakte ik je weer op maar dit keer ging het manken niet over.
het bleek Atrose te zijn, dus met je 19 jarige leeftijd mocht je genieten van je pensioen.
Regelmatig kwam ik je nog even opzoeken ..
20 april 2011 , een dag om jou nooit te vergeten.
de dag dat je baasje eerlijk voor jou was , je had pijn , heel veel pijn.
Slaap zacht meisje!!
