Geplaatst Twee dagen later zat ik in de auto van Brabant naar Friesland waar ik werkelijk het mooiste paard zag staan wat ik ooit gezien had.
Meteen was er de klik en eigenlijk was mijn besluit meteen gevallen. Jij werd mijn paardje.
En zo stond je een paar dagen later bij mij op stal. Foby Sarontano...maar ik noemde je flubbertje
Heerlijke buitenritten hebben we gemaakt en soms maakten we vreemden dingen mee. Zo stonden er op een dag opeens ongeveer 30 koeien op ons pad. Tja, wat moesten we nu met al de gekke dieren die ons aan stonden te kijken. Even leek je te twijfelen maar toen trok je je stoute schoenen aan en dacht 'ach, ik ga er gewoon tussendoor!'.
Dat leek mij niet zo'n goed idee want ik had dat lef niet....Dus toch maar een bochtje eromheen gekozen. Dan maar wat beentjes tillen door het ruige bos.
En dan die ene keer dat we een loeigroot apparaat tegenkwamen. Ik weet tot op de dag van vandaag nog niet wat het was.
Jij ook niet en je stond weer even te blazen....ik had je al vaker in spannende situaties meegemaakt en vaak liep je vanzelf weer door als je de kat uit de boom had gekeken.
En zo ook deze keer....pfff, wat was ik je weer dankbaar. Wat een groot ding was dat, en een herrie!!
Steeds als ik bijna bij je stal was hoorde ik je al roepen. Heerlijk was dat..... je kon geen genoeg krijgen van knuffelen en daar beleefden we samen veel plezier aan. Je genoot als ik je lange manen in een vlecht deed.
Voor velen was je 'maar een paard' en voor velen paardenmensen was je 'maar een draver'.
Maar voor mij was je goud waard. En meer ook!
Om nu langs je lege stal af te lopen doet veel pijn maar ik heb dit besluit genomen omdat je knie kapot was en je niet goed meer kon lopen.
Er waren dagen dat het super ging en niemand zou zeggen dat er iets aan je knie was. Maar er waren ook dagen dat je je stal niet eens uit kon komen. En dan een paar weken geleden, toen we tijdens een rit gewoon door je benen zakte.
Dat was voor mij de druppel. Je wilde wel maar je kon niet meer...
Het laatste half jaar was jij mijn grote steun na mijn miskraam en de hele naslaap die tot nu toe nog steeds duurt. Vorige week donderdag kreeg ik mijn eerste goede bloeduitslag na een slopende periode. Een dag later heb ik jou moeten laten gaan.
Heel dubbel maar ik wilde niet dat je zou verongelukken met een knie die uit de kom schoot en soms ineens vast sloeg.
Het was verschrikkelijk te weten dat ik je de laatste keer uit de stal zou halen die vrijdag. Maar het beeld vergeet ik nooit meer.
Het leek wel een film, het was vijf uur in de ochtend want we moesten vroeg op pad. Je zou voor 7 uur in Nijkerk moeten zijn.
De mist hing in de stallen en het was ijzig koud. Uit je neus kwam je hete adem....goh wat was je mooi!!
Je hebt nog een keer met je neus tegen je maatje Twis gestaan. Hij snapt helemaal niets van je lege stal trouwens...
De reis ging goed en je was rustig. Toen ik je van de trailer afhaalde liet je nog eenmaal goed van je horen. Daarna was het heel snel voorbij.
Ik ben bij je gebleven tot en met het laatste moment.... sorry dat ik deze keus voor je heb moeten maken.
Ga nu maar lekker genieten van de groene weides en zoek de leukste merrie maar uit!
Je was de liefste hengst ooit en je gedroeg je altijd keurig. Doe nu maar lekker gek en geniet....
Dag lievertje!
Nooit zal ik je vergeten en je ijzertjes krijgen een hele mooie plaats thuis!
