Geplaatst Op 14 februari hebben we de dierenarts langs laten komen omdat er iets niet goed was met je. Helaas is toen de vreselijke conclusie gekomen dat je dampig was. Er was niets meer aan te doen, medicijnen kon wel maar ze wisten niet hoelang het goed zou gaan.
We hebben je nog een paar mooie laatste dagen gegeven in de wei, waar je lekker hebt kunnen rennen en springen. En wat hebben we toen om je gelachen. Zo mooi als dat je in de wei liep, liep je nooit als we met je aan de hand liepen of als we je voor de wagen hadden staan.
Mijn lieve man,
Ik ga je verschrikkelijk missen.
Rust zacht mijn lieve man
Kusjes van mij en je vriendin doeska
Heel veel sterkte met dit verlies! 
