Vallend en opstaan, letterlijk en figuurlijk.
Is ons blacky 45 jaar geworden.
De laatste jaren gingen minder, ze ging vaak liggen en kon dan niet meer opstaan.
Altijd levendig en lief. Veel mensen hebben het rijden geleerd op deze pony.
Een D pony met een hart als dat van een paard van 2 meter.
Nam iedereen in haar op en gaf die liefde.
Lieve blacky is niet meer.
45 jaar, het is oud. Mijn beslissing zou zijn dat ik hem had laten gaan.
Maar haar eigenaar kon het niet, ( mijn vaders vriendin )
Het was te zwaar, dat zei als klein kindje opgegroeid is met deze pony,
begrijpelijk. Een onmogenlijk leeftijd, maar toch gebeurt, en al door liefde.
Vanemorgen om 9 uur zakte blacky door haar voetjes.
Ze probeerde daarna weer op te staan, we hebben haar geholpen,
De DA was er bij, maar niets gegeven, het is tijd lieverd, tijd om te gaan.
Daar ging je, en lag je, een diepe zucht, je had het benauwd, en toen was je weg.
eindelijk, na 45 haar,
zoveel tranen in haar vacht gehad, zoveel verdrietjes aangehoord.
Nu zijn de verdrietjes om jou, maar dat geeft niet, het is tijd, en je verdiend het.
Je bent nu bij mn ernatje in de paardenweide. Rust zacht.

( oude foto van 2 jaar terug maar hier zag hij er nog n beetje goed uit )