Geplaatst Schatje,
alles ging helemaal super. Vroeger werd je ernstig mishandeld, en je was chronisch hoefbevangen. Toen niemand je wilde, was ik er voor je. Een paar weken voor je dood, besloot ik je, voor het eerst in 20 jaar, op te zadelen. Het ging super, en voor ik het wist zat ik op je rug. Alles ging goed, en op 25-11-2010 kwam opeens dat telefoontje. Het ging niet goed met je, en ik moest zo snel mogelijk langskomen. Toen ik aankwam, wist ik gelijk dat het foute boel was. Je was vreselijk vies, en je ging steeds rollen en liggen. Je zweette ook vreselijk. Na drie kwartier hebben we besloten dat het zo niet kon. Ik heb gehuild zoals ik nog nooit gehuild heb. Toen keek je me aan alsof je zeggen wilde; Je bent er, nu is het goed, nu kan ik gaan. 2 uur later werd je mijn beschermengeltje.
Schatje, je was mijn alles, en ik wil je terug. Ik zou alles geven...
Xx
Ze was btw niet echt van mij, maar ik was wel de enige die iets met haar deed. Ze was van een zorgboerderij 
Als de anderen gingen rijden, was ik weer degene die zich om Brittje bekommerde... Ach jaa, things will never be the same... 