Geplaatst het is nu ongeveer 5 maanden geleden dat Boogie ( v. Topas) is overleden. het is heel raar gegaan, de laatste keer dat ik op hem reed was er niets aan de hand en was net zo vrolijk/ eigenwijs/ vervelend/ lief als altijd. dit zou de laatste keer zijn dat ik op hem reed voordat ik een half jaar naar london zou gaan.
na het rijden had ik afscheid van hem genomen. dit was 2 dagen voor me vertrek.
maar de volgende dag werd ik door de eigenaar gebeld ( mijn achterburen) dat hij een koliek aanval had. ik daar als de donder naar toe. en na een poos gelopen te hebben voelde hij zich wat beter. maar toch maar even de DA laten. die zei ook dat het wel goed zat en we hem gewoon even in de gaten moesten houden. dat hebben we gedaan en na een paar uut begon hij weer maar heel erg nu.
hij wilde niet lopen,en begon een gat te graven in de bak met zijn voorbenen. we hebben toen weer de dierenarts gebeld. die heeft hem weer opgelapt en toen leek hij idd een stuk beter. we hebben hem nog een hele poos in de gaten gehouden maar hij hield zich goed.
maar de volgende ochtend de dag van mijn vertrek was het weer mis. hij had een gat van bijna een meter diep gegraven en stond er met zijn hoofd in. en hij viel ook telkens om. toen hebben we weer de DA moeten bellen om met spoed te komen, want niemand kon hem overeind krijgen. toen de DA er was hebben we hem overeind gekregen. en hij leek weer op te knappen.
toen heb ik voor altijd afscheid van hem genomen want ik moest echt weg naar London voor stage.
toen ik eenmaal in London was belde mijn moeder me weer een dag later dat ze hem in hebben laten slapen want hij kon helemaal niets meer en de DA heeft ook helemaal niet kunnen vinden.
Lieve Boogie
dit was hoe hij eruit zag vlakvoor de DA kwam voor de laatste keer
http://i146.photobucket.com/albums/r263 ... Pnbz_1.jpg
RIP my friend:
http://i146.photobucket.com/albums/r263 ... 5_YcL0.jpg
het is nog steeds niet helemaal tot me door gedrongen dat hij er niet meer is maar ik denk dat dat pas komt als de leegte in de wei zie
