Geplaatst gehinnik als iemand je riep
zo zacht en zo teder
je werd ons cadeautje na de brand ja
toen werd jij geboren ,
met een hart vol verstand
een paar maanden later kwam de donkere wolk
je was blind en botste overal tegenop
je kon je moeder niet vinden
in zo'n grote stal
opzoekend naar wat drinken.
moeder stond er bij als ; dit is me een karwei ..
de vee-arts kwam erbij . hij stapte in je box
en keek je eens goed na
je dacht vast en zeker : jou stem ken ik niet ?
wat voor geur heb jij ?
hij gaf je wat antibiotica want jij .. jij
had DE ZIEKTE VAN LYME
je hersenvlies ontsteking zakte weg
en ook jij klaarde weer op !!
blij in het land galloperend achter moeder aan
je was weer terug en ik dacht : je red het wel .. je red het wel
nee hoor een paar weken later :
ik zag het al ik stormde naar buiten
daar lag jij op het weggetje langs ons huis
door de draden en door het zand
je lag te kreunen van de pijn
ik aaide jou .. tussen je oortjes
en bij je hals
kwam je tot rust ? was het maar zo
je lag te zweten het was bloedheet
we trokken je op het zand
wat nou zwaar scheelt ons dat ene reet ?
ik en m'n heit haalden je moeder op
als wachtend voor het draad van het land
zovan : haal me nou op mijn veulentje ligt daar
zomaar !
we brachten moeder naar de bak waar
jij op het zand lag
moeder slikte je af en wij alvast bellende vee-arts
Hildrit .. je zou het niet gaan redden
dat was al duidelijk .. intussen
was je ook nog eens blind en geestelijk
gehandicapt ,
gelukkig heb ik van jou wel normaal afscheid kunnen nemen je bent de enige die ze nog als laatste
van me konden afnemen
maar ik heb verdriet omdat wat me vreugde schonk
JIJ
