Precies vandaag is het een jaar geleden dat ik je heb laten gaan. Me alles waarbij ik alles kwijt kon, mijn eerste echte paardje helemaal van mij. Je was al 29 toen ik je kreeg maar je was zo lief. Ik heb veel van je geleerd al kon ik niet vaak rijden. Na een jaar hield het dan toch echt op rijden ging niet meer je was er doorheen maar je ging verder als grasmaaier. Zo heb je het nog 2 jaar volgehouden maar je werd steeds dunner. Ik heb je uit je lijden verlost want na 32 jaar verdiende je het, het was zo beter.