Geplaatst 5 jaar lang heb ik hier van gedroomd. Elke keer werd lot weer niet drachtig en dan zat ik weer in tranen bij mijn moeder. Eindelijk is het gelukt. En ze was prachtig. Ze had alles wat ik wou en nog veel meer. Mijn geluk kon niet op eindelijk was het gelukt.
En gister avond is die droom veranderd in een complete nachtmerrie. De grond is onder mijn voeten weggeschoven. Ik kan het niet bevatten...
Ik heb lot gister uit het land gehaald en luna leek toen nog aardig fit. Tussen door nog even met haar staan kroelen en ze kwam er vrolijk aanrennen. Een half uurtje later was het helemaal mis. Ik had lot net afgezadelt en werd door een paar stalgenootjes opgehaald. Het ging niet goed met Luun.
Een klein zielig bibberend hoopje paard stond in de stal. Ik heb lot erbij gezet en direct de da gebeld. Die kon er pas over 3 kwartier zijn. We hebben met haar gelopen en toen het iets beter leek te gaan hebben we haar op stal gezet. Ik heb haar drooggewreven met stro en dekens.
Op den duur kon ze amper op haar benen blijven staan. Ze leunde op mij en op een vriendin en zakte steeds verder weg. Inmiddels stroomden de tranen al over mijn wangen. Eindelijk kwam de da. Hij heeft haar pijnstillers en darmverslappers gegeven. Ook heeft hij geprobeert om har parafine toe te dienen. Dit lukte alleen niet door een obstakel in haar maag.
2 uur stappen was de diagnose. Ik had zoiets van direct inladen en naar emmeloord maar hij wou eerst overleggen. Ik ben met ze gaan wandelen en mijn moeder heeft met de da overlegd. 40 tot 50 % kans had ze als we zouden gaan rijden.
Geen moment getwijfeld. De trailer gehaald en we zijn gaan rijden. 1,5 uur lang richting emmeloord. Wat een hel van een rit. Al je toekomst plannen alles schiet in een keer aan je voorbij in je hoofd.
Eindelijk aangekomen doen we de trailer open. Ze stond naast haar moeder dit was een goed teken. Iets van hoop komt weer in je op.
Richting de behandelkamer gelopen en ze leek aardig 'fris' . Weer pijnstillers toegedient en darmverslappers. Ook dit keer ging de zonde er moeilijk in maar uit eindelijk lkte het.
Opties doorgesproken want het zag er iet goed uit. Haar melkzuur zat op 8 terwijl dat normaal tussen de 1 en 1.5 zit. Bij 10 adviseren ze meteen om in te slapen.
De operatie kamer werd klaargemakt en luna werd al licht verdoofd. Ik heb haar nog en dikke knuffel en een kus gegeven en toen hebben we lot op stal gezet.
Wij zijn ondertussen ergens wat gaan drinken aangezien de operatie wel 3 uur lang kon duren. Na een uur werden we gebeld.... met de vraag of ze haar in mochten laten slapen.
De grond zakte onder mijn voeten weg, mijn meid, mijn liever. Alles was in een klap weg. Lot heeft slechte benen en Luna zou haar opvolger worden. Mijn hart brak. Wat ik op dat moent voelde is niet in woorden te omschrijven.
We hebben even rustig gepraat en zijn toen richting de kliniek gereden. Ik ben naar Lot har box toe gelopen en daar lag ze... Mijn kleine hoopje stoer veulen. Toen brak mijn hart past echt.. Ik ben in tranen uitgebarsten en naast haar neer geploft. Oh wat doet dit zeer!
Luna heeft zand gegeten in de paddock. Haar hele buik zat vol met zand. De dunne darmen waren inelkaar geschoven en de dikke darm was al geknapt. Ik heb gedaan wat ik kon doen, helaas is het niet genoeg geweest.
He ga je goed daarboven prachtige meid van me! Ik zal je nooit vergeten
Luna 24-07-10 / 12-09-10
Wat ontzettend verdrietig! Ik wens je heel veel sterkte toe 
ik was zo blij voor je toen Lot eindelijk drachtig bleek en ik had er nooit bij stil gestaan dat het zo snel zou kunnen eindigen..Wat verdrietig 
