vandaag alweer een week en een dag geleden dat mijn lieverd er niet meer is, vanavond heb ik ik me er toegezet om op mijn andere paard te gaan rijden mijn lieverd haar zoon. Ik had er totaal geen zin in, omdat het anders is dan anders niet meer mijn lieverd daar op stal het is gewoon zo stil. Maar ook mijn lieve amore heeft de liefde nu hard nodig en dat is erg moeilijk voor mij het liefst kwam ik daar een tijdje niet maar dat kan niet.
Maar goed vanavond dus een buitenrit gemaakt op mijn andere schat en wat was hij lief voor het eerst zonder zijn moeder op pad, het was voor ons allebei moeilijk dat merkte ik aan alles maar het heeft ons ook goed gedaan heerlijk in de wind in volle galop. Maar echt genieten lukt me niet terwijl ik het zo graag wil want ik wil mijn ruin niet het gevoel geven dat ik niet van hem hou.
Maar elke keer als ik in zijn ogen kijk zie ik dezelfde glinstering als mijn merrie altijd had.
Het blijft gewoon zo moeilijk... Het doet me goed dat er in ieder geval mensen zijn die mijn verdriet begrijpen dank jullie wel!