Geplaatst 03-05-'94 13-05-'10
Lotning echt ons paardje, van mijn moeder en mij, al 5 jaar bij ons.
We hebben zoveel dingen samen beleefd,
Ze zou over 4 weken haar 2e veulen krijgen.
12 mei, ik kwam terug uit Parijs. M'n moeder had erg slecht nieuws.
Lotje leek vanmorgen koliek verschijnselen te hebben.
Gezien het veulen hebben ze er snel een dierenarts bijgehaald.
Lotje ingespoten, leek beter te gaan.
Tot ze helemaal inelkaar zakte, d'r hoofdje niet meer kon op tillen.
Toen is gelijk die dierenarts weer gebeld, die zei dat we gelijk naar de kliniek moesten.
In de kliniek allerlei onderzoeken, en toen kwam het slechte nieuws.
M'n meisje, één verkeerd blaadje/grasje gegeten,
Getroffen door Atypische Myopathie.
Een spierziekte, ze had 5% overlevingskans.
Toen is ze met pijnstillers en spierverslappers op stal gezet,
De eerste nacht is ze doorgekomen,
er zat geen verbetering of verslechtering in.
Ik was zo opgelucht toen ik het nieuws hoorde,
Maar helaas, 13 mei, Hemelvaartsdag kregen we het gevreesde telefoontje.
Lotje was gaan liggen, ze kon niet meer.
Eenmaal in de kliniek aangekomen, lag ze daar.
Ze was al onder narcose gebracht omdat ze zoveel pijn had,
Zo verschrikkelijk om een paard zo te zien leiden.
Ze leek nog te vechten, maar het ging niet.
Dertien mei is m'n meisje ingeslapen.
Rust zacht meisje,
Rust zacht veulentje.
Bedankt voor alle mooie tijden!
Heel veel sterkte meissie! 
