ze zal voor altijd "mijn" meisje zijn.
natuurlijk was zij niet echt van mij maar heb ik haar de laatste 1,5 jaar gereden
en veel dingen meegemaakt.
Ik reed ayla met de springlessen, heb haar weer leren springen en het ging super. totdat ik voelde dat ze op was en weer ging stuntelen als voordat we gingen springen.
eerste sprongetje ooit!
http://i271.photobucket.com/albums/jj14 ... led4-6.jpg
springen op les tijdje later
http://i271.photobucket.com/albums/jj14 ... e_/016.jpg
Clubkampioenschappen augustus 2009

het gaat ook wel eens wat minder goed

Afgelopen zomer is ayla onderuit gegaan met haar eigenaresse. Tijdens een buitenrit keek ik achterom tijdens het galloperen en was ik ze opeens kwijt. ze lagen beide op de grond. ayla stond op en had gelukkig alleen een schaafwondje aan haar bil. De eigenaresse was er erger aan toe.

http://i271.photobucket.com/albums/jj14 ... e_/008.jpg

http://i271.photobucket.com/albums/jj14 ... e_/2-7.jpg
http://i271.photobucket.com/albums/jj14 ... _/1-11.jpg
zomer 2009
http://i271.photobucket.com/albums/jj14 ... e_/3-9.jpg
januari 2010
ayla-marije-ik-wouter
http://i271.photobucket.com/albums/jj14 ... ed40-6.jpg
wouter-ik-marije-ayla
http://i271.photobucket.com/albums/jj14 ... d22-10.jpg
Toen ik in de herfst ging springen voelde het allemaal niet meer vertrouwd. het voelde niet meer fijn en ik was echt bang.
ik zag ons al samen dóór een hindernis vliegen. Ayla was niet meer actief en slenterde overal doorheen, ze was niet meer voorzichtig.
Daarna ben ik niet alleen met wouter gaan dressuren maar ook gaan springen. Ayla ging alleen nog wat mee op buitenritjes.
Maar ook daar genoot ze niet meer van, ayla was gewoon op.
Door omstandigheden ben ik gestopt wouter te rijden, maar ik kon wouter en ayla iedere dag nog zien.. ze stonden namelijk in een wei bij mij in de straat.
toen ik een sleutel van een wei kwam halen voor mijn eigen pony kreeg ik het verschrikkelijke nieuws..
ayla is er niet meer...
ik kón het niet geloven, ook wouter was weg.. hij staat nu op een stalling in elsloo
Ik heb te horen gekregen dat ayla is ingeslapen, maar later werd mij verteld dat ze naar de slacht is gebracht.
Mijn meissie heeft een leeftijd van 20 jaar gehaald en was gewoon helemaal op, ze slenterde door de wei en haar ogen stonden op half 7.
het is beter zo.
ik heb een gedichtje voor haar gemaakt.
http://i271.photobucket.com/albums/jj14 ... ipayla.jpg
rust in vrede, 1904'10 - je hebt geleefd wat je leven kon!