Geplaatst maar gisterochtend 28 maart
kregen we een telefoontje dat Philadelphia er niet goed bij lag en we moesten meteen komen, Janneke had de dierenarts meteen gebeld omdat hij niets had gegeten,wou niet meer opstaan enz.
Toen we daar kwamen ging ik uit van een koliekje die die wel vaker heeft gehad. De dierenarts zei anders... En heeft meteen een infuus eraan gelegd voor het uitdrogen. Dit zag er niet heel erg uit maar het was het blijkbaar wel, na het infuus proberen te laten eten enz. maar in de loop van de middag verslechterde hij. We werden weer gebeld ze gingen overleggen en hij moest naar Utrecht voor verdere onderzoeken.
we hebben hem meteen ingeladen en zijn richting utrecht gereden, uitgaande van een goede uitslag misschien een operatie ...
Philadelphia is daar meteen helemaal onderzocht bloedafgenomen, sonderen,buikpunctie enz...
Hier kwam uit dat er een stukje dunne darm klem zit of heeft gezeten. we moesten meteen kiezen inslapen of een operatie die ook nog tijdens het opereren stopgezet kan worden en de kans dat hij het redde was 50%.
We wouden hem die kans geven en hij is meteen onder narcose gebracht, nadat ze hem hadden klaargemaakt voor de operatie, mochten wij vanaf een afstand meekijken...al zijn darmen werden nagekeken en er kwam een groot stuk dunne darm van 4 meter uit dat klem heeft gezeten het was rood, helemaal rood paarsachtig en niet gezond.
vlak daarna kwam de anesthesist ons vertellen dat de 4 meter die dood was, geen punt was om het weg te halen maar het zat aan het eind en moest dus aan de blindedarm van het paard worden vastgemaakt. Dit zou voor phila een risico worden en erg pijnlijk. Kortom hij zou alleen maar lijden en de kans was 10% dat hij het haalde. De operatie is stopgezet en hij kreeg zijn laatste spuitje.
We weten dat het beter voor hem is,maar het verlies is groot. 10 jaar lang hebben we van hem mogen genieten.
7 jaar lang heb ik hem mogen rijden, hebben we veel met hem bereikt. Het is niet eerlijk...
