
Barcelano de eerste keer dat ik hem zag,ik weet het nog goed.
Ik liep stage bij EZA.
We gingen even bij de buren naar de jonkies kijken.
Daar zag ik hem een mooie vos hengst met van die mooie grote ogen die recht door je heen kijken...
En mijn droom ras een arabische volbloed!
Het was Z.A Barcelano een jonge vos hengst.
Ik was opslag verkocht.
Barcelano was toen in die tijd nog erg licht van kleur,ik weet nog dat een ander stagaire zei:Vind je hem mooi
Ik vond hem geweldig.
En dacht wacht maar tot deze jongeman uitgroeit!
En na wat dingen te hebben geregeld was Z.A Barcelano van mij.
Wat was ik trots op mijn eerst paard en nog wel een Arabische Hengst!
Mensen verklaarden me voor gek.
Samen hebben Barc en ik in de loop van de jaren al behoorlijk wat mee gemaakt,lief en leed.
Barcelano was mijn leraar en allerbeste maatje.
Ik leerde van Barc:
-Geduld hebben
-samenwerken
-je paard leren kennen
-rijden
Deze keuze was verschrikkelijk zo erg dat ik het gevoel had geen emoties meer te hebben,wat voelde ik me daar schuldig over.
Barcelano had hoefkatrol en door heel zijn lichaam Artrose.
Hij bleef maar kreupel lopen...
In overleg met de DA heb ik dit besluit genomen....
Rust zacht me vriendje.mijn kanjer mijn alles