Hij ging gewoon in de sneeuw liggen, hij rolde niet maar deed zo raar.
Uiteindelijk heb ik hem in z'n stal gekregen, maar daar maakte hij meteen weer aanstalten om te gaan liggen. Direct de dierenarts opgebeld, die ook meteen gekomen is. Sneeuwkoliek...
2 Spuitjes gekregen, rondgewandeld (hij maakte mest) maar hij wou steeds terug gaan liggen, precies of hij doodmoe was. Uiteindelijk in z'n stal gezet en daar is hij ook gaan liggen, maar we dachten dat het gewoon was omdat hij zo moe was, z'n ogen gingen bijna onmiddelijk dicht.
Vrijdag ochtend ga ik kijken en staat hij gans bezweet en bibberend/trillend op z'n benen in z'n stal. Maar terug de dierenarts gebeld, maar die kon pas om 14u hier zijn.
Extra fleecedekentje bij opgelegd tegen de koude, extra houtkrullen in z'n stal dat hij mals en warm lag.
Aantal keer gaan controleren en met hem rondgewandeld, ging beter als donderdag avond.
De dierenarts komt tegen 14.30u aan, we gaan naar zijn stal en hij komt zelf al met z'n hoofd buiten kijken, ik al dolgelukkig dat hij de kracht gevonden had om op te staan en te komen kijken.
Dierenarts luisterd naar z'n buik en zegt dat het beter is als gisteren, maar nog niet over... Maar hij had z'n mond open en z'n tong hing half naar buiten, deze zag ook al wit/lichtblauw. Dierenarts zei dat dit van de pijn kwam.
Hij steekt z'n naald in Udor zijn nek en Udor begint plots in shock te gaan, begint rare ongecontroleerde bewegingen te maken tot hij uiteindelijk letterlijk omvalt.
De dierenarts geeft hem nog z'n spuitje, maar toen zag je al dat het allemaal al te laat was. Hij schuurde met z'n hoofd tegen de grond en zijkant muur aan, uiteindelijk ben ik langs hem kunnen gaan zitten en heb z'n hoofdje vastgehouden, dierenarts nog snel een extra spuitje gegeven, maar het mocht niet helpen.
Hij heeft nog een paar keer diep ingeademd en toen is hij in m'n handen gestorven.
Pfff, dit was de ergste dag van m'n leven, m'n grote vriend die zo moet sterven.
Lieve Udor, ik ga je heel erg missen en je andere vriendjes hier ook!
