Geplaatst Ik wil graag even mijn verhaal kwijt over mijn lieve (soort eigen) pony. Even korte uitleg over hoe en wat. Heidy heb ik circa 4 jaar geleden gekregen van een vriend van mijn opa. Hij wilde dat Heidy een goed tehuis kreeg en daarom kreeg ik haar. We hebben Heidytje nooit op mijn naam laten zetten. Heidy was toen al rond de 20. ( exacte leeftijd weet ik niet). Na familieproblemen met mijn oom kreeg ik ook ruzie met mijn opa. Ik kwam dus niet meer op de wei.
Toen ik nog op de wei kwam zag ik heidy en zag ik de pijn in haar ogen. De pijn van de zomerexceem. Ze had zoveel jeuk dat ze bijna haar stal omver schuurde. Toen ik haar een paar maanden niet meer had gezien vanwege de ruzie had ik besloten om midden in de nacht met mijn vriend er heen te gaan. We hebben de autolampen aangezet en op de wei gericht. Daar zag ik haar staan mijn lieve oude merrie. Ik riep haar naam en kwam op me afgerend. Even dacht ik dat ze me omver ging lopen maar ze stopte voor me en legde haar hoofd tegen mijn borst. Ik moest huilen van verdriet. Ik heb haar verteld dat het me spijt en dat ik wou dat het anders ging.
Toen het moment was aangebroken dat ik moest gaan voelde ik dat het de laatste keer was dat ik mijn top haflinger nooit meer zou zien. Maar dat het zo snel zou gaan had ik nooit verwacht. Ik ging weg ik gaf haar een dikke knuffel en een dikke kus op haar hoofd. Ze legde voor de laatste keer haar hoofd tegen mij aan. Huilend liep ik de wei af en riep ik nog : '' Dag heidy Dag lief meisje van me''. Er kwam een gehinnik uit de donkere wei. Ik wou weg ik trok het niet meer.
Een week later ging mijn telefoon. Mijn tante belde mij op. '' Sanne ik moet je iets vertellen, de lieve oude Heidy is dood ''. Ik kon het niet geloven ik zakte in van de pijn. Ik vroeg wat er was gebeurd. De dierenarts was erbij geweest en had verteld dat Heidy zo snel mogelijk uit haar lijden verlost moest worden. De oude eigenaar wou blijkbaar geen geld uitgeven voor Heidy en heeft Heidy verkocht aan een man die had beloofd Heidy in Belgie neer te zetten bij allemaal andere paarden. Later er na vertelde mij tante dat die man een paardenslachter is en Heidy dus is geslacht. :'(
Ik kan het niet begrijpen van de oude eigenaar zo een paardje met een gouden karakter. En dan zomaar verkopen zonder zeker te weten waar ze is. En dat ze achteraf als nog dood is. Ik kan het gewoon niet begrijpen. Ik mis mijn lieve meid zo. Niemand kan haar vervangen. Nooit van mijn leven zal ik ooit nog zo een lieve merrie krijgen als mijn lieve Heidy.
Heidy ik hoop dat je nu eeuwig vrolijk kunt rond rennen op de groene weide. Ik mis je. En ik zal je nooit vergeten. Je blijft in mijn hart.
Dag Heidy, ik mis je!
Bedankt voor het lezen van mijn verhaal.
Even wat foto's van mijn princess :
Dag meisje! :'(
Heidy :'(
http://www.mijnalbum.nl/Foto-4RRSTMFY-D.jpg
Meisje toch. Deze mooie tijd.
http://www.mijnalbum.nl/Foto-AB6S37UW-D.jpg
Dag Schatje ! :'(
http://www.mijnalbum.nl/Foto-YP3RN6EF-D.jpg
Ik zal je nooit vergeten!
