Geplaatst 17-09-09 was een gewone normale schooldag voor mij had de 1e 2 uur vrij dus kon lkkr lang in bed blijven
Toen om 9uur belde de staleigenaar dat mijn pony koliek had
maarja ik moest echt naar school dus eerst mijn moeder naar mijn pony dus ik haar 3x gebeld en uiteindelijk besloten dat ik ook ernaartoe ging dus de dochter van de staleigenaar kwam mij ophalen. Heel de weg helemaal in de stress zij me uitleggen dat het echt niet goed ging en dat het er redelijk akelig uitzag maar dat kon me op dat moment niks schelen.
Dus ik daar gelijk naar de stal toegesneld trof mijn moeder huilend aan mijn pony op de grond met een dierenarts aan haar zij ze lag te zweten en had allerlei wondjes dus ik kom eraan roep haar naam en ze reageerde heel goed op mij.
Ik erbij zitten op mijn knieen helemaal jankend.
De DA zij dat ze wat trekjes kon hebben maar dat ze eigenlijk al dood aan het gaan was ikku huilen niet normaal ikku schreeuwen van ''Nee sita nee alsjeblieft!''. ''Dit mag niet nee nee sita blijf alsjeblief!''
En toen was ze er niet meer
Ze had wel gevochten proberen op te staan maar ze kon niet meer maar ze had het 2uur volg gehouden en meesta gaan ze naar 15min. al dood.Die avond ervoor had ik ook nog gewoon gereden.
Ik zal haar nooit van mijn leven vergeten mijn grote sgat
Ze is maar 15jaar geworden.
Meisje wat wij hadden was echt speciaal zo een band zal ik nooit meer met een paardje krijgen
Prachtige foto!!! 
Ze had een appart karaker maar ze paste perfect bij mij