Geplaatst Ik had zoveel plannen voor lange ritten en meerdaagse ritten, helaas had ze niet zoveel looplust dus paste ik me aan.
In 2003 een zware aanval van hoefbevangenheid maar ze komt er weer helemaal bovenop en dan 30 april 2005 zet ze een koningskind op de wereld, wat een plaatje en wat een trotse mama is ze.
Na het afspenen komt Rava in een dip en voelt zich niet goed, via Laarakker zijn we er aardig uitgekomen wat er aan de hand is en rijden we weer.
Dan oktober 2007 ze staat zwetend op het land en voelt zich duidelijk niet goed, weer naar Laarakker en daar komt uit dat ze Cushing heeft, binnen 2 weken wist ik alles wat er maar te vinden was hierover.
Ze is dan 14 jaar oud eigenlijk veel te jong voor Cushing, dan krijgen we een periode dat het goed gaat en dan weer minder, dan weer hoefbevangen en dan weer goed, dan steekt de insuline resistentie weer de kop op.
Het is zorgen om en zorgen voor, iets dat ik met liefde doe.
Alles in haar leven loopt anders dan ik dacht en nu is haar leven over, gister heb ik haar in laten slapen, de hoefbevangenheid en Cushing hebben gewonnen.
Maar wat zal ik haar missen en iedere dag als ik haar kind zie zal ik aan haar denken.
. 
