Geplaatst Op maandag 5 oktober 2009 is onze lieve viervoeter, maatje en beste vriend ingeslapen. Hij heeft de mooie leeftijd van 19 jaar bereikt, ook al hoopten wij natuurlijk dat hij nog wat jaartjes meekon.
Ibibio was een lieve KWPN ruin, een échte Belisar, inclusief de streken. Hij had een boekwerk als gebruiksaanwijzing als het ging om dresseren, maar buitenrijden en met poetsen en kroelen was het het allerliefste dier dat ik ken. Zijn stal was iedere dag weer een puinhoop, de drinkbak werd regelmatig omgegooid en volgescheten ^^ ... en als je dan op stal aankwam stond meneer heel onschuldig naar je te hinniken om zijn eten =)
De afgelopen jaren heeft hij al heel wat meegemaakt, zo heeft hij een keer zijn achillespees in een van zijn benen gescheurd gehad, is hij 2 keer in de sloot gevallen.. 2 keer met ruiter en al op de weg uitgegleden.. heeft hij een keer vast gehangen aan het hek, is ie een keer in zijn teugel gaan staan (paniek, dus rare sprongen) en heeft ie door zn eigen malloote acties nog een paar tijdelijke blessures gehad. De laatste blessure, een beschadiging in de pees aan het rechtervoorbeen zorgde voor veel ophef, de medicijnen waren erg duur en Bib was tenslotte al bijna 20... toch hebben zijn eigenaren toen besloten om nog 1 keer alles op alles te zetten en zo belandden wij weer in een maandenlang herstelproces. 2 of 3 weken geleden waren we eindelijk klaar met opbouwen (van 5 minuten stappen per dag naar weer een rondje galop tijdens de training)...
maar vorige week zondag begon Ibibio ineens wéér kreupel te lopen, met het zelfde been als waar hij zijn laatste blessure had. Foute boel dus. Die dinsdag zijn zijn eigenaren met hem naar de dierenarts gegaan omdat ze het toch niet vertrouwden. Daar hebben ze zijn zere been beetje bij beetje verdoofd... toen ze bijna bij zijn knie waren liep hij op dat been niet meer kreupel, maar hij begon wel met zijn andere voorbeen en een achterbeen verkeerd te lopen. Ook vond de dierenarts zijn bekken niet helemaal zoals het hoorde, maar dat probleem was al bekend. Hierna hebben ze een echo gemaakt van zijn rechtervoorbeen, het been dat in eerste instantie kreupel was. Uit de echo bleek dat er een soort gat in de pees was ontstaan, vlak boven de plek van waar de laatste blessure had gezeten (DA had de foto's van de vorige keer erbij gehaald, dus dat was goed te zien)... conclusie: De pees was te zwak om nog uit zichzelf te kunnen genezen.
Nou moet ik erbij zeggen dat er wel een behandelmethode mogelijk was, een hele dure tijdrovende behandeling waarvan de kans op genezing alsnog gering was... maar tijdens de laatste blessure zijn wij al bezig geweest met 3x op een dag wandelen, hij had toen injecties (die we zelf moesten geven!) en druppeltjes voor door het voer, ook had hij een smeerseltje voor op het been zelf. Maar dit heeft dus allemaal niet geholpen, want nog geen 3 weken na genezing werd hij weer kreupel =( Daarbij heeft hij al jaren last van Atrose, en kreeg hij de afgelopen maanden meer en meer last van zijn darmen (koliek) en luchtwegen (hoesten). Daar zijn leeftijd bij opgeteld.. hij is tenslotte al bijna 20 is voor ons de keuze gevallen. Het is nu genoeg geweest.
Zijn baasje had bib nog mee naar huis genomen vorige week dinsdag, zodat wij nog een paar dagen de tijd hadden om afscheid te nemen. Hij heeft toen lekker met zijn twee stalgenootjes op het weiland gestaan en is door ons heel erg verwend.
Zaterdag heb ik afscheid van hem genomen. Ik had voor mijzelf besloten dat ik er niet bij wilde zijn als hij een spuitje kreeg, omdat ik heel snel geneigd ben om negatieve beelden vast te houden en dat wil ik niet. Het nare was wel, dat op het moment dat ik afscheid nam Ibibio nog steeds even levendig was als altijd, zijn ogen en vacht glansden van gezondheid, alleen zijn benen konden niet meer. Maar omdat ik bib de laatste maanden meer kreupel dan gezond heb gezien is het voor mij heel moeilijk te accepteren dat hij weg is...
Acht jaar lang heb ik voor deze lieverd mogen zorgen, acht jaar lang kon ik bij hem terecht gewoon door mijn hoofd zo nu en dan tegen hem aan te leggen, of lekker door de polder te gaan wandelen... en nu moet ik maar geloven dat er niets meer is dan een leeg halster, heel veel foto's, een pluk staart en een glimlach van de duizenden herinneringen die ik aan deze lieverd te danken heb!
Ik zal je missen kanjer!! En ik zal je nooit vergeten!
---------------------------------------------------------------------------------------
Hieronder zal ik nog wat foto's en filmpjes plaatsen van Ibibio...
Dit filmpje heb ik gisteren gemaakt met alle bewegende beelden die ik nog had:
http://www.youtube.com/watch?v=6b5fylfxX6M
(de beelden van Ibibio in het weiland en de buitenrit zijn nog geen 3 weken terug gemaakt.. in de korte tijd dat hij nog wel goed liep na die blessure)
Dit ben ik op wedstrijd met Ibibio in April 2006,..
http://www.youtube.com/watch?v=1TzsrY09YAY
Mijn kanjer ongeveer een jaar geleden, in de winter
Ibibio nadat we hem helemaal hadden opgeknapt na een van zijn blessures... maantjes geknipt enzo
http://94.100.114.105/489800001-4898500 ... _MToz.jpeg
Wandelen door de polder, dit was vorig jaar
http://94.100.114.33/536650001-53670000 ... _Ocbv.jpeg
Ik ben ook een paar jaar terug met Ibibio op vakantie geweest op de veluwe.. dit zijn bib zn oortjes
http://94.100.115.51/489800001-48985000 ... _SJCl.jpeg
Prachtbeest!
http://94.100.113.20/746550001-74660000 ... _m3zt.jpeg
Voor de laatste keer foto's maken... dit was afgelopen donderdag
http://94.100.113.41/746600001-74665000 ... _N3tf.jpeg
Dikke kus voor de meid, samen met zijn stalmaatjes Shelly en Fairrie
http://94.100.116.103/746550001-7466000 ... yrE_1.jpeg
Knuffelen in het weiland
http://94.100.113.32/746550001-74660000 ... _H17L.jpeg
Hé baas, ik moet je wat vertellen xD KANJER!
En de laatste foto, zijn bazinnetje er ook bij
http://94.100.118.20/746600001-74665000 ... _cOPC.jpeg
Op de laatste foto's namen wij dus al afscheid van hem, en hij had geen idee... gelukkig maar, nu heeft hij nog een paar prachtige laatste dagen gehad
-------------------------------------------------
Als twee bruine ogen je vragen,
Help me ,want ik voel me niet zo fijn.
Mag je dan ,omdat je voelt, dit is het einde...
Egoïstisch zijn?
Als je van de dokter hoort,
dit komt nooit meer goed.
En hij krijgt steeds meer pijn.
Mag je dan ,omdat je hem niet wilt missen...
Egoïstisch zijn?
Als twee lieve bruine ogen zich sluiten gaan.
Voorgoed en je zonder hem naar huis toe moet.
Met zijn halster in je hand en een hart vol pijn.
Dan probeer je jezelf te overtuigen,
dit was het beste.
Ik mocht niet Egoïstisch zijn.
Vele jaren was hij bij ons,
elke dag samen was een feest.
En in al die fijne jaren Is hij zelf niet een keer...
EGOÏSTISCH GEWEEST.
damn t gaat ook echt niet goed met me... ik kan geen wijzigknop vinden bij mijn beginpost, die stond er net wel maar ik kan het nu dus niet aanpassen.... 
