Al een tijdje kreeg ze steeds meer last van ouderdomskwalen. dr luchtwegen werden zwakker, soms moest ze sochtends een handje geholpen worden bij het opstaan, maar toch was ze altijd nog helder en vrolijk in dr koppie.
En zomaar in laten slapen zag ik ook niet zitten. Het was altijd nog een vrolijke pony. Al was het zo geweest dat ze met een beetje hulp ook niet meer op kon staan, dan had ze wel een spuitje gekregen, maar zolang het nog ging en ze geen pijn o.i.d. had, vond ik dat niet nodig.
Maar toen ik vanochtend in de stal kwam, ontdekte ik dat ze vanacht zelf vredig is ingeslapen.
Het is ook wel beter zo, het was ook een oud dametje. Het was al een tijdje duidelijk dat binnenkort haar tijd wel zou komen, had ook was moeite met eten, maar ze hield zich al die tijd nog goed en vrolijk.
Toch blijft het moeilijk. Heb haar toch zo ongeveer 20 jaar gehad. Alles van haar geleerd. Mijn eerste echte pony.
ja zo wilde ik het ook graag. op slechtere dagen zeiden mn ouders ook vaak, zullen we hem niet gewoon een spuitje geven, maar dan wilde ik het vaak toch nog even een dag aankijken en dan knapte hij weer op. liever zo zelf vredig dan dat ik de moeilijke keuze moet maken.
En t is een mooie dag 09-09-09. Een datum die je goed onthoudt.
Heel veel sterkte met je verlies! Klinkt misschien raar, maar ik hoop dat mijn dieren ook zelf de stekker eruit trekken en dat ik die beslissing niet voor ze hoef te maken... Ondanks het verdriet hoop ik dat je troost put uit zijn mooi en waardig heengaan... Na zo'n lange tijd samenzijn heeft ie je vast achtergelaten met een boel mooie herinneringen!
MarJon
Berichten: 5558
Geregistreerd: 16-07-09
Geplaatst: 11-09-09 17:25
sterkte met het verlies van speedy!
Calypso2008
Berichten: 46
Geregistreerd: 01-03-09
Woonplaats: Het mooie Friesland
Geplaatst: 11-09-09 18:16
Heel veel sterkte... das het enige verdriet wat een dier je aan kan doen, doodgaan. Denk maar aan Speedy als een zonnestraaltje, want als de zon dan even schijnt, is het net of Speedy vanaf de eeuwige weide even naar je seint...