Geplaatst Langzaam aan hebben we haar geprobeerd terug te krijgen op haar oude sportniveau. Naarmate de training vorderde kreeg Droppie echter problemen tijdens het rijden, maar het was erg moeilijk om uit te vinden waar het vandaan kwam. Ze had namelijk geen al te positieve ervaringen gehad in het verleden en bij de minste spanning kon ze al in de stress schieten. De grens tussen stress door oude ervaringen en stress van lichamelijk ongemak was vrij dun.
We waren al op zoek naar een plekje waar ze weer verder kon als alleen fokmerrie, omdat ze gewoon duidelijk geen plezier meer had in het rijden. Echter tijdens een controle van de dierenarts kwam ze ineens niet meer door de buigproeven heen en we vonden haar ondanks dat ze nog amper gereden werd steeds stijver worden. Daarnaast had de osteo haar al een paar keer los gewerkt en was er maar kort verbetering. Met haar benen was niets mis, maar een reeks foto's van de bovenlijn in de kliniek bracht opheldering, Droppie bleek problemen te hebben in het heiligbeen, de voorste schoftwervels en haar atlas. Deze problemen waren onbehandelbaar en ze had continue pijn in haar lijf
. Het getuigt van verschrikkelijk veel inzet van de kant van het dier dat ze nog zo lang haar best voor ons gedaan heeft
. Droppie had al veel meegemaakt in het verleden en we hebben besloten om haar de rust te gunnen die ze verdiende. Vanochtend heeft ze haar laatste reis gemaakt, ze graast nu in de eeuwig groene weides....... We troosten ons met de gedachte dat ze zich in goed gezelschap bevindt en geen pijn meer heeft.Dag lieve Drop
.
Onderstaand gedicht werd als troost gestuurd door een medebokker
:Als ik straks oud ben, ziek en zwak ,
en pijn verjaagt de slaap .
als onrust neemt van mij bezit .
Doe dan wat onvermijdelijk is
en laat me gaan .
De laatste goede daad.
Beslis voor mij en wees niet laf .
Past eigenliefde bij de vriendschap die ik gaf.
of uitstel tot het beter past bij een verloren strijd ?
ik ben niet bang tijdens die laatste gang,
jij loopt niet weg , jij kijkt me aan.
jij houd mij stevig vast en noemt me bij mijn naam.
vandaag voor het laatst groet ik je met mijn paardenstaart
wat jij liet doen deed jij voor mij ,
je hebt mij nog meer pijn bespaard ,
voor zinloos lijden mij bewaard .
een zwaar besluit , nee huil nu niet.
een wijs besluit dat werd ge-aard .
op een oud en uniek verbond.
jij bent mijn baas en ik jouw paard
