Geplaatst Wat een dag, vrijdag 29 juli, een dag die regelrecht uit een hororfilm lijkt te komen.
Ik had 's ochtends les gehad met me eigen paardje en dat ging erg fijn, daar na zou ik met een super goed gevoel de paarden van me baas gaan doen.
Eenmaal daar aangekomen en de merrie's eten te hebben gegeven, dacht ik de merrie's en veulens op de wei te zetten. Helaas pakte dit even anders uit want een van de merrie's stond zo ziek op stal dat ze niet naar buiten kon.
De merrie(met veulen), genaamd pakina, stond te zweten, zwaar adem te halen, had niet gegeten, had slijm/vocht uit neus, ogen en mond en had een temperatuur van 38.6. Eerste reactie was dierenarts bellen, eigenaar bellen en vervolgens de rest van de paarden buitenzetten.
Dierenarts was er pas na een half uur, en kon geen echt duidelijke diagnose stellen, ze had of koliek of een slokdarmverstopping.
Dierenarts wilde een second opinion en belde ondertussen een collega.
Omdat we moesten wachten op zijn collega en de merrie als maar slechter werd heeft hij haar zware pijnstillers gegeven.
Ondertussen was de 2e dierenarts er, die heeft haar nogmaals opgevoeld en onderzocht en die kwam tot de conclusie dat ze een zware koliek aanval had.
Ze wilde de merrie gaan sonderen om te kijken of ze daar iets op zou doen. Hier deed ze helemaal niets op doen, dus kreeg ze nogmaals zware pijnstillers.
Een half uur later werd ze weer gesondeerd, wederom deed ze hier niets op.
De dierenartsen vonden eht toch wel verstandig om ons door te sturen naar utrecht, dus we werden ingebeld en ik had wederom contact met de eigenaar.
Inmiddels had de merrie een pols van 96 en een temperatuur van 38.3.
Ondertussen me moeder gebeld of ze mee kon, gelukkig was ze vrij dus die was met 15 minuten bij me.
Trailer aangekoppeld, merrie en veulen richting trailer. alles ging goed tot het veulen onder de voorstang doorkroop, dus merrie en veulen weer uit de trailer, schot en tussenuit en merrie en veulen weer in de trailer, klaar om weg te gaan.
Maar toen ik het hek achter me dicht deed zag ik het veulen omgekeerd in de trailer staan met haar hoofd uit het klepje, dus ben, hoe gevaarlijk het ook is, bij de merrie en het veulen in de trailer gaan zitten.
Toen konden we eindelijk weg met een rit van haarlem naar utrecht voor de boeg op een drukke vrijdag middag, de rit duurde maar een uur maar voor je gevoel duurt zo'n rit een eeuwigheid.
Merrie en veulen stonden gelukkig vrij rustig op de trailer, tot dat we 10 minuten bij de kliniek vandaan waren. In een keer begon pakina te hinniken, waardoor ik lichtelijk in paniek raakte en me moeder belde en zei dat ze op moest schieten, maar die reed al zo hard als ze kon. Dit herhaalde zich een paar keer en ik raakte steeds meer in paniek, 2 minuten voordat we het terrein op draaide beet pakina haar veulen een keer in haar kont, hinnikte ze een keer en het veulen hinnikte terug.
Eenmaal aangekomen zag ik een verkleuring van haar tong dus snel naar binnengerend en gezegd dat de merrie met koliek er was, met 2 minuten stonden er 6 dierenartsen en een aantal dierverzorgers.
Eerst veulen maar uit de trailer en daarna de merrie.
Veulen had nog nooit een halster omgehad maar had nu binnen 1 minuut een halster om en liep braaf mee. Ik het veulen afgegeven omdat ik de merrie wilde begeleiden.
Toen ik dit wilde doen, wilde pakina de trailer niet meer uit en werd er door de dierenartsen naar me geschreeuwd dat ze in shock was en dat ik de trailer uit moest! WAT DACHT IK, DIT KAN NIET,DIT MAG NIET,ZE MAG NIET DOODGAAN!!!!!
IK snel, shakend op me benen, het veulen weer over genomen wat ook volledig in paniek was.
Ondertussen waren de dierenartsen met pakina bezig. Ze viel uit de trailer van dan op de parkeerplaats, probeerde op te staan maar had er de kracht niet meer voor en viel weer, wederom probeerde ze op te staan en wederom viel ze. Even dacht ik dat ze het op zou geven maar toch probeerde ze het weer, maar ze kon gewoon niet meer.
Ze is gaan liggen, heeft een paar keer flink gekreund, heeft nog een keer naar haar veulen gekeken, dat naar haar hinnikte, ze kreunde nog een keer en heeft vervolgens voor mijn ogen haar laatste adem uitgeblazen
!!!!ben naar huilend naar haar toegerend, heb tegen haar gepraat, haar geaaid en heb haar nog een kus op haar neus gegeven voordat ze werd weggehaald. veulen hadden ze inmiddels in een stal gezet.
En dan word je gelukkig goed opgevangen, maar moet je de eigenaar bellen en hem dit vreselijk nieuws vertellen.
en dan met alleen een veulen, dat de hele boel bij elkaar blert, naar huis.
Onderweg heeft het veulen geen krimp gegeven en heeft ze zich echt voorbeeldig gedragen.
thuis sprong het veulen tegen alle wanden op en ben dus de hele nacht maar bij haar gebleven.
gelukkig doet ze het nu goed.
Maar jeetje wat een *** ervaring om een paard voor je ogen dood te zien gaan en zeker op deze manier!!!!
Pakie, ik hou van je
je was een fantastische merrie en een fantastische moeder!!!!
Je hebt 5 prachtige kinderen op de wereld gezet, allemaal even sterk als jij!!!
Wijffie, je hebt gevochten tot het einde maar het mocht niet baaten.
Blijkbaar heb je je taakl vervult en was jou tijd gekomen om te gaan
Wij vonden van niet!!!!
Meisje, je was zo lief, zo nobel, en jij vertrouwde mij je kind toe, mar helaas moest jij gaan!!!
We hebben prachtige herrinering aan jou en je zult voor altijd bij ons zijn in onze harten.
En in je kinderen herken we jou, en dat is misschien wel het allermooiste want zo zul jij voorlopig nog voort leven.
Pakie, ik hoop dat je rust hebt en daar in vrede verder leeft en dat je je veulens bij staat ook als is het niet meer in levende lijve!!!
MEISJE WE HOUDEN VAN JE!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
), of krijgt ze met de fles?
