Wat voelt dit afscheid zwaar,
was het maar niet waar.
Kon ik de tijd maar terugdraaien,
Dan kon ik jou nog 6 jaar knuffelen en aaien.
Ik heb je soms vervloekt, en nog vaker om je kuren kunnen lachen
Ik zal je missen, zowel je ondeugd als je lieve blik,
wij dat stond altijd voor Sonja, Jimmy en ik.
Nu jij na Sonja mij ook nog gaat verlaten,
Loop ik in mijn eentje door de straten.
Wieneke, Candy en Billy horen er natuurlijk ook bij,
en hopelijk blijven zij nog heel lang hier bij mij.
7 jaar jong, 6 jaar in mijn leven,
gekomen als een kleine hengst die zijn zin meer dan eens heeft doorgedreven,
gegaan als een geweldige pony, waar ik mee kon lezen en schrijven.
Als handpaar mee naast sonja, naast de fiets, lange lijnen, voor de kar, niets was ons te dol, soms waren we net 2 oude wijven.
Lachen gieren brullen, tot de laatste dag,
Toverde jij op mijn gezicht een lach.
Lieve Jimmy, ik laat je gaan
met een lach en een traan.
Mijn maatje mijn kanjer,
Ik hou van jou en juist daarom laat ik je gaan
Jimmy als Jaarling

Jimmy met zijn grote liefde Sonja:

Jimmy als top kinderpony:

Jimmy met zijn stiefzoon, Billy

Jimmy de dag voor het inslapen:

Een een heel lief gedichtje van een geweldige bokker, Femke: bedankt hiervoor:
Lieve Sandra,
3 kaarsjes branden op een rij, en buiten valt de regen,
en jij moet voor de 2e keer een zware keuze afwegen.
Sonja je lieve haflingerbeest heb je moeten laten gaan,
het arme dier kon amper nog, zonder pijn op haar beentjes staan.
Sonja was je meisje, vriendin door dik en dun,
Doordat je haar moest missen, is het liefde dat ik je gun!
Je kleine knappe Wieneke, kreeg wel een prachtig kind,
en Candy werd vernoemd naar Sonja, wat ik helemaal super vind!
Candy heeft de wind in de rug, en hij huppelt door de wei,
maar ook zijn andere kleine vriend voelt zich nu minder blij.
Ook Jimmy kan niet lekker rennen, en wordt in alles erg beperkt,
zowel met rennen als met dollen, als in zijn karakter dat je het merkt.
Is het het gemis van Sonja, heeft het beestje lichamelijk pijn?
Kon hij jou maar meer vertellen, wat het nou zou kunnen zijn?!
Maar is Jimmy nu gelukkig? Na 10 minuutjes lopen moe.
Kon je hem maar verder helpen, maar de vraag blijft echter HOE?
De dierenarts heeft geen idee meer, en jij hebt ook alles gedaan.
Is nu de tijd dan aangebroken, om ook HEM te laten gaan?
Je bent niet egoistisch en gunt hem alleen een waardig leven,
Vandaar dat je besloten hebt, om hem nu dus op te geven.
Hij zal daar weer bij Sonja zijn, daar rennen ze zonder pijn.
Als je dat in je achterhoofd kan houden is dat wel zo fijn.
Het is moeilijk hem te laten gaan, maar voor hem geeft het zijn rust.
Dus weet dat je het voor zijn eigen bestwil doet, de laatste keer dat je hem kust...
en laat hem Sonja de groetjes doen, de laatste keer dat je hem kust