Vanmorgen op stal aangekomen kreeg ik te horen dat ze vannacht bevallen is van een hengstveulen. Ze waren erbij, maar helaas is het veulen tijdens de bevalling overleden

Ik heb het nog even gezien, dat moest en zou ik doen...
Een prachtig zwart hengstveulen met een mooi perfect-ruitvormig kolletje en twee witte sokjes achter. Mooi in verhouding en een paar prachtig lange stelten eronder.
Wát een klap

Om toch nog iets te doen heb ik even een gedichtje gemaakt.
Vlinderveulen
Ik heb zolang naar je uitgekeken,
11 maanden nieuwsgierig op jou gewacht
En nu lig je daar zo prachtig,
met je zachte zwarte vacht
Maar je zult niet je hoofd optillen,
nooit je mooie ogen laten zien
Kan iemand mij dit uitleggen,
mij wakker maken misschien?
Zo iets puurs, zo iets moois,
zo iets perfects nog nooit gezien
Ik kan het niet begrijpen,
wil iemand mij wakker maken misschien?
Je zult niet door de wei rennen,
nooit spelen bovendien
Zeg me alsjeblieft dat het niet waar is,
een nare droom dan nog misschien?
Want na weken van spanning,
kwam dit echt zo onverwacht
Ik heb zolang naar je uitgekeken,
zo nieuwsgierig op jou gewacht
Maar toch ben je er geweest vent,
je hebt als veulentje bestaan
Ik heb je in mijn hart gesloten,
en zal je nooit meer laten gaan.
R. I. P. 06-06-09