Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-02-09 17:57

Mijn mooie brave merrie is er niet meer..

Geplaatst door de TopicStarter : 27-02-09 17:57

Het begon allemaal toen ik graag een verzorgpaard wilde..
Ik zocht echt overal maar nergens boden ze wat aan of er was niks leuks..
Ik ging altijd wel mee met vriendinnen naar hun eigen paard maar voor de rest was ik er niet meer zoveel mee bezig.
Totdat een kennis van ons vertelde dat hij een paard had, we konden die mensen al een jaar en nooit is er een woord gesproken over een paard.
Dus ik vroeg gelijk : kan ik hem verzorgen?
Zijn antwoord was ja natuurlijk alleen ze heeft wel een heftige peesblessure achter de rug en is nog aan het beter worden.. het kon me niks schelen als ik maar een paardje kon borstelen enzo!
Het probleem was dat het een half uur rijden was maar ik had er alles voor over.. Toen we de 1e keer kwamen kijken zag ik een hele mooie merrie staan, een merrie waarbij je in de ogen toch wat verdriet zag, op dat moment wist ik van niks.
Het beestje was ontzettend braaf, liep keurig met je mee maar was ontzettend dik. Dat kwam natuurlijk omdat ze een JAAR niet had gelopen.
Ik ging haar verzorgen en was elk weekend bij haar. Van S'morgen 10 tot wel 5 uur in de middag.. en wat ik deed? ik was lekker bezig haar te vertroelen, ongelovelijk een paard met een blessure en daar toch de hele dag van kunnen genieten!
Ik kwam al snel achter niet zo'n leuke informatie, de oude eigenaar keek er nooit naar om, kwam 1 keer in de week 10 minuutjes en het paard stond soms dagen in zijn stal.
Vreselijk vond ik het en wilde het liefst elke dag bij haar zijn! Ik had zo'n goeie klik met haar, ik voelde wanneer er wat was met haar.
Ik wist dat ik nooit een paard zou krijgen van mijn ouders, als ik er alleen al over begon zeiden ze stop er nou maar over Joyce, je krijgt je zin niet.
Ik ging lekker door met nunique en begon zelfs met rijden aan de longeerlijn! Wauw het ging super goed en ze was harstikke braaf!
Tot ik thuis kwam en hoorde dat mijn ouders bij allemaal stallen aan het kijken waren.. Ik had wel een vermoedde maar ging er eigenlijk niet vannuit dat we haar zouden kopen.
Tot ik op een avond rond de tafel moest zitten, ik zou geen kleedgeld meer krijgen en minder zakgeld, nou dat had ik er wel voor over hoor, voor dat mooie paard die gewoon van mij zou worden. EEN EIGEN PAARD!!!
Het moment was daar dat mijn lieverd zou komen, we zouden haar gaan halen tot ik de deur van mijn huis open deed en ze al in de trailer in de straat stond met haar dubbel geknakte oren omdat ze zo groot was (1,78 en ik totaal niet bang)

De weken, maanden vlogen voorbij, jeetje wat genooit ik ervan om een eigen paard te hebben.
Elke dag was ik bij haar, we sprongen zo een hindernis van 1,30, we trainden goed dressuur en alles verliep super.
Tot mijn les op donderdag avond, ik zou gaan springen en ze wilde maar niet, ze ging niet vooruit en wilde totaal niet over de hindernis.. Logisch ze had koliek!
Ik bracht haar naar haar stal waar ze meteen ging liggen, dit was niet goed en belde gelijk mijn moeder!
Dierenarts erbij en alles kwam goed.
Jezus wat was dat schrikken!
De volgende dag kwam ik even in haar stalletje om te vertellen dat ik zoveel van haar hou..
Ik zei tegen haar : Nunique als jij ooit weggaat uit mijn leven weet ik niet meer wat ik moet doen, jij bent mijn leven en ik zou geen dag zonder je kunnen.

Een paar maanden later was het zomervakantie, dikke tranen want ik zou haar 3 weken niet zien, ze werd wel goed verzorgd hoor!
Ik kwam terug van vakantie en ging gelijk naar haar toe, wat was ze blij dat ze me zag! Helemaal hinnikken!!!!!
2 weken later besloot ik naar mijn vriendin te gaan op een camping, voor 3 of 4 daagjes..
Mijn ouders zouden me later ophalen..
het duurde zo lang, ik bellen maar ze namen niet op.
Tot mijn moeder belde en vertelde dat nunique alweer koliek had, ik schrok en wilde meteen naar huis.
Mijn vader kwam me ophalen en in de auto naar huis kon ik alleen maar huilen..
De hele auto was stil totdat mijn moeder belde en zei dat mijn vader haar van de speaker moest afhalen. begreep eigenlijk niet waarom..
Door dat telefoontje vertelde ze dat ze niet konden laten wachten omdat het beessie zoveel pijn had en dat ze al de keuze had gemaakt het diertje in te laten slapen.
Operatie kon al niet meer omdat ze niet meer kon staan en omdat ze al 2x zwaar geopereerd is(ze was super koliek gevoelig)
Ik kwam thuis en werd thuis afgezet, moest mijn spullen bij elkaar zoeken en naar een vriendin van mijn moeder omdat me vader heel snel naar stal moest.
Nunique is naar een stal gebracht waar ze gelijk neeplofte, daar heeft de dierenarts haar spuitje gegeven, een kennis van ons was erbij en heeft haar koppie geaaid.
Dit was de beste keuze.
Ik wist nog van niks en had mijn paard al 4 dagen niet gezien, er werd tegen me gezegd : het komt wel goed.. maar omdat moment wil je dat niet eens horen want het kwam niet eens goed.
Mijn vader kwam binnen rond een uur of 12 en vertelde huilend : helaas is nunique ingelslapen.
ik weet niet meer wat ik deed, het was zo raar. Ik had mijn vader nog nooit zien huilen.
Ik begon te schreeuwen, te huilen, te slaan.. ik kon niet meer.. mijn leven was op dat moment helemaal kapot.
Mijn lieve paardje schreeuwde ik, mijn lieve nunique ze is er niet meer!
ik deed mijn armbandje af waar nunique op stond ik weet niet meer waarom ik wilde even niks meer van haar om hebben.
Ik had pillen mee gekregen om te kunnen slapen.
Toen we thuis kwamen hebben we nog even zitten praten, mijn ouders stelden mijn gerust dat alles goed kwam.
Die nacht heb ik goed geslapen van die pillen, toen ik wakker werd zat ik in een roes.
Normaal werd ik wakker, at wat en ging naar mijn paard.
Nu had ik helemaal niks meer.. alles was verloren.
Ik kon alleen maar huilen, denken aan mijn paard die nu ver van me vandaan is.
Die middag moesten wij afscheid nemen, ik wilde het hoofdstuk aflsluiten omdat ik haar alleen nog levend herinnerde.
Toen we het erf op kwamen kwam er tussen de stal en een boom een zonnestraaltje tegemoet. Heel gek, het was best slecht weer en toch die ene zonnestraal, het was vast nunique.
We kwamen aan bij de stal, ik keek 3 sec en barste in huilen uit.
Daar lag ze, mijn lieve mooie maar ook dode paard.

De dagen erna waren echt vreselijk, ze is opgehaald en gecreemeert, we hebben haar staart afgeknipt en willen een armandje laten maken.

inmiddels heb ik een nieuw paardje, eigenlijk 2 weken erna al, je valt in een leeg zwart gat en ik wilde zo snel mogelijk een nieuw paard!
Voor nunqiue heb ik het nummer i don't wanna hurt uitgekozen van anouk.
Alle tekst klopt.
Haar schilderij hangt mooi in de kamer en de herinneringen zweven door mijn hoofd.
Ik weet zeker dat ze mij beschermt, dat ze bij me is en dat ze ook aan mij denkt.
Ik heb haar al mijn liefde gegeven, ik heb haar altijd goed verzorgt en ze heeft dat vast in dank afgenomen.

in mijn kamer hangen overal foto's van haar, en haar halster.
Ik heb mijn nieuwe paard niet in haar oude stal staan, dat kan ik niet.
Mijn nieuwe paard is geweldig maar ze zal nooit nunique kunnen vervangen.
Nunique is voor mij speciaal, en elke dag denk ik aan haar.
Vergeten? Nee dat woord kennen nunique en ik niet, want zij is er dan wel niet meer maar in mijn gedachten blijft ze voort bestaan.
Ooit kom ik bij haar, en kan ik haar weer aaien over dat mooie koppie van der, sprongen maken als nooit tevoren.
Lieverd ik mis jou, als ik 1 wens mocht doen wenste ik dat je terug kwam, en dat je dood zou gaan uit ouderdom.
Je bent mijn paard, en ik was er trots op dat ik jou eigenaar ben geweest.
Helaas voor 9 maanden maar het waren 9 super mooie maanden uit mijn leven.
Je zit in mijn hart!

Sorry voor het lange verhaal maar het moest er echt uit!
Ik weet niet hoe ik er foto's op kan zetten maar je kunt altijd een kijkje nemen op mijn hyves voor foto's van dit mooie paard.

http://xxjoyceeeee.hyves.nl/

Bedankt voor het lezen!
xxx Joyce

**Geplaatst**: 27-02-09 18:00

Geplaatst: 27-02-09 18:00

Heel, héél veel sterkte meid!! Het is een vreselijk verlies :(:)

**Geplaatst**: 27-02-09 18:00

Geplaatst: 27-02-09 18:00

wat het verhaal...
heel erg veel succes ermee

**Geplaatst**: 27-02-09 18:10

Geplaatst: 27-02-09 18:10

Heel veel sterkte met het verlies van je paard :(:)

, zit met tranen in mn ogen.
Heb je veel steun aan je nieuwe paard? Nogmaals sterkte

**Geplaatst**: 27-02-09 18:13

Re: Mijn mooie brave merrie is er niet meer..

Geplaatst: 27-02-09 18:13

Jeetje Meis, ontzettend veel sterkte de komende tijd :(:)

Weet hoe je je voelt, ik heb mijn 1e paard na 10 dagen al verloren, het blijft moeilijk

Het krijgt op een gegeven moment een plekje, maar vergeten? dat nooit

(zag op je hyves toevallig dat je elvira en dominique kent, hebben bij mij op stal gestaan vroeger

)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-02-09 18:14

Geplaatst door de TopicStarter : 27-02-09 18:14

CIV schreef:
Heel veel sterkte met het verlies van je paard , zit met tranen in mn ogen.
Heb je veel steun aan je nieuwe paard? Nogmaals sterkte]

Jaaa heel veel sterkte van mijn nieuwe paard, denk wel dat ze het voelt aan me hoor.
Maar ze is super lief en nog lekker jong 7 jaar!
En heel braaf gelukkig!

Dankjewel!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-02-09 18:15

Geplaatst door de TopicStarter : 27-02-09 18:15

MieLo schreef:
Jeetje Meis, ontzettend veel sterkte de komende tijd
Weet hoe je je voelt, ik heb mijn 1e paard na 10 dagen al verloren, het blijft moeilijk
Het krijgt op een gegeven moment een plekje, maar vergeten? dat nooit

(zag op je hyves toevallig dat je elvira en dominique kent, hebben bij mij op stal gestaan vroeger )

Ja het heeft zich al een een plekje gegeven, ik weet nu dat het echt beter voor haar was want ik zou echt niet willen dat zij met pijn had moeten doorleven!
Dat zou ik zelf ook niet willen..
Ja? haha die staan nu bij mij op stal!
Sta je bij de delft?

**Geplaatst**: 27-02-09 18:16

Geplaatst: 27-02-09 18:16

Heel veel sterkte met dit moeilijke verlies. Zoek troost bij je nieuwe paardje, die gaat je dat zeker geven.

**Geplaatst**: 27-02-09 18:18

Geplaatst: 27-02-09 18:18

JoycexLynn12 schreef:
MieLo schreef:
Jeetje Meis, ontzettend veel sterkte de komende tijd
Weet hoe je je voelt, ik heb mijn 1e paard na 10 dagen al verloren, het blijft moeilijk
Het krijgt op een gegeven moment een plekje, maar vergeten? dat nooit

(zag op je hyves toevallig dat je elvira en dominique kent, hebben bij mij op stal gestaan vroeger )

Ja het heeft zich al een een plekje gegeven, ik weet nu dat het echt beter voor haar was want ik zou echt niet willen dat zij met pijn had moeten doorleven!
Dat zou ik zelf ook niet willen..
Ja? haha die staan nu bij mij op stal!
Sta je bij de delft?

Je moet inderdaad maar denken dat ze nu geen pijn meer heeft, je had het niet beter voor haar kunnen doen. Mijn paard was zowieso niet meer te redden, in de sloot gevallen, water binnengekregen en een grote buikwond. ik heb me zolang schuldig gevoeld, want wat als ik haar toen niet op het alnd had gezet, was het nooit gebeurd enzo. maar dit soort dingen gebeuren helaas.
Ik sta inderdaad bij de delft

**Geplaatst**: 27-02-09 22:44

Geplaatst: 27-02-09 22:44

goh meid,
heel veel sterkte met je verlies! Dat zonnestraaltje... Alsof ze je een teken heeft gegeven dat ze bij je is!

**Geplaatst**: 27-02-09 22:50

Geplaatst: 27-02-09 22:50

Wat zonde dat jullie maar zo kort van elkaar hebben kunnen genieten. Knap hoor, dat je het alsnog hebt opgeschreven. Laat je maar lekker troosten door je nieuwe paardje. :(:)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-02-09 11:13

Geplaatst door de TopicStarter : 28-02-09 11:13

Maritdegroot schreef:
goh meid,
heel veel sterkte met je verlies! Dat zonnestraaltje... Alsof ze je een teken heeft gegeven dat ze bij je is!

Ja maar ze geeft me de laatste tijd heel veel tekens hoor!
Als ik lekker aan het rijden ben met mijn nieuwe paard en de radio staat aan komt opeens dat nummer die ik voor haar gekozen heb.. En vanaf het moment dat ze dood is gegaan is er altijd 1 heldere ster aan de hemel.. en voor mij is zij dat gewoon..
Nunique was ook een paard vol liefde en ik denk dat ze mij dat door die tekens terug wil geven, ze wil laten weten dat het goed met haar gaat en dat ik ook door moet..
En wat ook heel bijzonder was.. dat nunique heeft gewacht met dood gaan.. ze heeft gewacht tot iedereen van onze familie nog 1 keer bij haar is geweest.. Mijn broertje wil eigenlijk nooit zo graag mee maar opeens een keer wel, om nunqiue even een wortel te geven, ik ben met haar wezen rijden, nog buitenritje gemaakt, mijn moeder heeft gereden en mijn vader heeft nog even gewandeld.. net alsof ze echt heeft gewacht om te gaan zeg maar.. iedereen heeft nog anderhalve week kunnen genieten van haar sinds we terug waren uit frankrijk en dat vond ik ook een heel mooi teken!

**Geplaatst**: 28-02-09 11:25

Geplaatst: 28-02-09 11:25

Heel veel sterkte gewenst aan jouw en je familie.........

Beetje dubbel maar heel veel plezier met nieuwe paard en hopelijk kun je
daar heel lang van genieten........

**Geplaatst**: 28-02-09 22:10

Geplaatst: 28-02-09 22:10

Lees net je antwoord, ben blij dat je nieuwe paardje je zo goed steunt!
Hoop dat je vele jaren plezier met elkaar mag hebben.

**Geplaatst**: 28-02-09 22:19

Re: Mijn mooie brave merrie is er niet meer..

Geplaatst: 28-02-09 22:19

Hee veel sterkte met het verlies, gelukkig heeft ze het super gehad bij jou en je ouders, je ouders hebben het heel goed gedaan, echt wel, je paard had goede 3 bazen.

**Geplaatst**: 18-03-09 19:39

Geplaatst: 18-03-09 19:39

nunique(L)

**Geplaatst**: 21-03-09 15:18

Re: Mijn mooie brave merrie is er niet meer..

Geplaatst: 21-03-09 15:18

Heel veel sterkte, krijg er tranen van in mijn ogen!

**Geplaatst**: 22-03-09 18:35

Re: Mijn mooie brave merrie is er niet meer..

Geplaatst: 22-03-09 18:35

wat erg.ik zit te wenen.amai wat een aangrijpend verhaal.
veel sterkte meid.
x

**Geplaatst**: 26-03-09 14:25

Geplaatst: 26-03-09 14:25

Wat een verhaal!
De tranen moet ik echt ophouden.

Heel veel sterkte met dit verlies en aan de andere kant veel plezier met je nieuwe paard.
Vervangen kan nooit maar even veel liefde geven wel.

**Geplaatst**: 31-03-09 22:45

Re: Mijn mooie brave merrie is er niet meer..

Geplaatst: 31-03-09 22:45

Goh wat een verhaal! Heel veel sterkte! Geniet van je nieuwe paard.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-04-09 19:07

Geplaatst door de TopicStarter : 26-04-09 19:07

Er staat een foto op me hyves die op 4 mei is genomen.
Het was toen ontzettend mooi weer en we gingen springen.
Ze deed het zo super!
Het voelt zo gek dat het al een jaar geleden is, naar mijn gevoel is dat echt niet zo.
Ik mis haar iedere dag, mijn mooie merrie!

**Geplaatst**: 26-04-09 19:13

Re: Mijn mooie brave merrie is er niet meer..

Geplaatst: 26-04-09 19:13

Heftig en mooi verhaal! heel veel sterkte met het verlies! En heel veel succes met je nieuwe paardje!!

**Geplaatst**: 27-04-09 17:54

Geplaatst: 27-04-09 17:54

heel erg veel sterkte

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-04-09 18:04

Geplaatst door de TopicStarter : 27-04-09 18:04

iedereen bedankt voor de lieve berichten!
Het doet me goed om dat allemaal te lezen.

Op 9 augustus is het alweer een jaar terug dat onze nunique haar laatste adem uitblies.
Als het binnekort 9 augustus is zal ik een kaarsje voor haar branden en de hele dag aan haar denken.
Mijn mooie merrie!
We wilden zo graag een veulen van haar, zo sprekend koppie, zo goed karakter, zulke goede papieren!
Jammer..

Zoals ik al eerder zei is het 4 mei een jaar terug dat wij samen buiten een parcours sprongen.
De tijd gaat zo snel, te snel eigenlijk.
Het leek echt nog gisteren dat ik het vreselijke nieuws te horen kreeg.

**Geplaatst**: 28-04-09 09:10

Re: Mijn mooie brave merrie is er niet meer..

Geplaatst: 28-04-09 09:10

de tijd gaat heel hard, maar het moment van afscheid nemen voelt waarschijnlijk nog als de dag van gisteren.
mooi om op 9 augustus een kaarsje aan te steken.