Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-02-09 13:33

Mijn lieve Feertje in laten slapen...

Geplaatst door de TopicStarter : 21-02-09 13:33

Helaas is de tijd gekomen... Ik heb Feer al sinds ik 13 was, aankomende zomer dus al 6 jaar. Helaas bleek Feer vlak nadat ik haar gekocht had artrose en botvergroeiing te hebben. We hebben van alles geprobeert maar niets hielp meer.
Ze had haar goede dagen en haar slechte dagen. We zijn nu 5,5 jaar verder en ze staat al die tijd met pensioen op een super plekje met een maatje. Ik ben in de tussentijd op kamers gegaan en zie haar nog maar heel weinig, wat ik erg moeilijk vind.
Nu weet ik dat ze het goed heeft en dus ook met pensioen is...maar toch. Een tijdje terug kwam ik weer langs en haar hele been staat akelig scheef. Ik de DA laten kijken maar die zei dat Feer geen pijn heeft en haar been niet kan breken (zo erg zag het eruit, alsof ze er ieder moment doorheen kon krakken). Ze blijft op haar been steunen. Tsja, artrose is wel artrose maar ze blijf het been wel belasten.

Maar het lijkt me nu toch beter dat Feertje ingeslapen gaat worden. Feer wordt in april alweer 20 en heeft de laatste jaren volgens mij een goed leven gehad. Helaas kan ze door haar been niet veel meer dan stappen en grazen. Draf en galop zitten er, met veel moeite, misschien nog in? Maar dat geeft een naar beeld. Ik vind dit geen ponywaardigbestaan meer. Ze kan niet meer spelen of schrikken en wegrennen... Ik vind dit eigenlijk niet eerlijk meer. Ze is 100% grasmaaier en ik kan me niet voorstellen dat ze nooit pijn heeft.

Maar toch vind ik het ook weer erg moeilijk om te beslissen dat ze ingeslapen wordt. Iets in me vind dat ik dat niet mag beslissen... Ik heb inmiddels contact gehad met een DA en ik kan haar naar hun kliniek brengen en dan wordt ze daar ingeslapen en netjes afgevoerd. Zij zorgen dan dat het verder goed afgehandeld wordt. Ik denk dan ook maar dat dit het beste is...

Maar ik blijf het zo ongelovelijk rot vinden

mijn vader gaat binnenkort praten met de staleigenaar en we willen dan ook maar niet meer te lang wachten. Pfff.. zal ik bij haar blijven? Of neem ik van te voren al afscheid? Ik vind het ergens heel moeilijk om erbij te zijn maar anderzijds heb ik het gevoel dat ik haar in de steek laat als ik niet tot het eind bij haar blijf... zij was er immers ook altijd voor mij.

Oohh wat is zo'n beslissing moeilijk zeg

wie helpt me een goede beslissing te nemen?

Afbeelding

Op de eerste foto staat haar been al wat scheef maar het is nu nog veel erger

**Geplaatst**: 21-02-09 20:24

Geplaatst: 21-02-09 20:24

Wat vervelend voor je meid...

Ik denk dat je moet doen waar jij je het beste bij voelt. Dat je hebt besloten haar in te laten slapen is al een goede en moeilijke beslissing geweest. Of je er bij wil zijn of niet dat moet je echt voor jezelf weten.

Zelf wil ik er absoluut bijzijn, ik wil er voor mijn paard zijn. Ik heb een keer meegemaakt dat ik er niet was omdat de trein vertraging had (was mijn verzorgpony) ik was 2 min te laat hoewel ik super hard gehaast heb. Ik was echt boos dat ze niet gewacht hadden een vriendin van mij zei ook dat de pony echt even liet merken dat ze mij nodig had of dat is weet ik niet. Ik heb me hier heel erg slecht over gevoeld ik kon er niks aan doen maar ik wilde er echt voor haar zijn en dit is bij mij afgepakt. Boos ben ik er ook over geweest.
Daarnaast wil ik het met mijn eigen ogen zien dat het dan goed is. Net als bij mijn hond die is in mijn armen doodgegaan terwijl de dierenarts onderweg was om haar in te laten slapen. In een keer was ze helemaal op maar toch kroop ze wel op mijn schoot en is ze toen vanzelf heel rustig 'ingeslapen'. Die steun van mij had ze denk ik wel nodig.

Dus je moet nadenken of jeje niet gaat voelen zoals ik toen, ik voelde me slecht omdat ze dood was maar ik voelde me nog erger dat ik er niet voor haar kon zijn toen. Daarnaast als je haar naar de kliniek brengt is ze al in een andere omgeving dan heeft ze als niks meer wat ze kent dus als jij er dan bij bent heeft ze toch nog dat ene vertrouwde iets wat vast ook wel belangrijk is.

Ik zou dus meegaan.
In iedergeval heel veel sterkte :(:)

, en wat je ook kiest weet bij jezelf dat dat het beste is geweest anders ga jeje daar ook nog slecht over voelen.

**Geplaatst**: 22-02-09 00:28

Re: Mijn lieve Feertje in laten slapen...

Geplaatst: 22-02-09 00:28

Sterkte meis!

Ik zou er absoluut bij willen zijn als mn paard ingeslapen moet worden... Bij mn 'verzorg'paard ben ik er niet bij geweest, hij is dan ook niet ingeslapen, maar verdronken, maar goed... Dat is nu bijna een jaar geleden en dat knaagt nog gigantisch!

**Geplaatst**: 22-02-09 00:43

Geplaatst: 22-02-09 00:43

je moet het op je gevoel doen.als je denkt dat je er niet bij kunt zijn dan moet je dat ook niet doen,maar anders denk ik dat je er het best bij kunt blijven.tis enorm verdrietig maar wel het laatste wat je voor je dier kunt doen.je accepteert het mischien ook beter als je tot het laatst toe gebleven bent.makkelijker word het niet hoor,maar misschien is het juist wel een troost voor jullie allebei als je het doet.heel veel sterkte hoor,denk dat je gevoel nu ook al zegt dat t genoeg is.en meestal is je gevoel juist..groetjes deess

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-02-09 00:45

Geplaatst door de TopicStarter : 22-02-09 00:45

Bedankt voor jullie lieve reacties :+:

! Misschien is het inderdaad toch maar beter om bij haar te zijn, hoe moeilijk ook... En jij hebt ook nog een goed punt Aylaura; ze is al in een onbekende omgeving. Heel erg bedankt!!

Deess: Ja, ik twijfel nog wel een beetje bij mijn hond heb ik er bewust voor gekozen er niet bij te zijn maar toen was mijn vader erbij. Mijn vader zal er bij mijn pony sowieso hoe dan ook bij zijn. Bij mijn hond heb ik nooit spijt gehad... maar dit voelt toch anders. Ik ben alleen zo 'bang' voor het beeld... kan het niet goed uitleggen... bedankt!

**Geplaatst**: 23-02-09 08:48

Re: Mijn lieve Feertje in laten slapen...

Geplaatst: 23-02-09 08:48

doe wat voor jou goed voelt, als je er liever niet bij wil zijn maar er is iemand anders die erbij kan zijn, die haar ook kent. Dan kan dat toch ook?
Ieder doet dit op zijn eigen manier tenslotte!
Het beeld is voor de 1 vredig en het is goed zo, voor de ander kan het een trauma zijn.
Ik heb het nu een paar keer meegemaakt met het paard van een ander, hierdoor heb ik er een redelijk goed beeld van. Ergens was ik blij dat ik dit in mijn bagage heb. Zo weet je een beetje wat je kan verwachten.

Sterkte ermee en beslis waar JIJ je goed bij voelt!

**Geplaatst**: 25-02-09 12:56

Geplaatst: 25-02-09 12:56

Heel veel sterkte want dit is echt een heel moeilijk besluit.
Of je er bij wilt zijn is ook een moeilijke afweging.
Ik zou, als je het op kunt brengen, bij haar blijven.
Ze is toch in een vreemde omgeving.
Gelukkig is je vader er ook bij dus als het echt te moeilijk wordt heb je steun of kun je weglopen. Maar niemand kan voor jou beslissen wat je beter kunt doen. Het blijft gewoon een vreselijk verdrietig en moeilijk moment.
Heel veel sterkte. :(:)

**Geplaatst**: 25-02-09 13:17

Re: Mijn lieve Feertje in laten slapen...

Geplaatst: 25-02-09 13:17

Allereerst heel veel sterkte.
Volg je gevoel en doe waar je jezelf goed bij voelt, of je gaat mee naar de kliniek en dan wacht je tot het gebeurd is en kijk je dan nog een keertje bij je paardje dan hoef je er niet bij te zijn maar dan ben je wel bij haar om haar bij de kliniek te brengen en kun je daar altijd nog beslissen.
Ik wil je veel sterkte wensen want dit is echt heel erg moeilijk!

**Geplaatst**: 25-02-09 22:50

Re: Mijn lieve Feertje in laten slapen...

Geplaatst: 25-02-09 22:50

Een aantal maanden geleden heeft mij zus ook de beslissing genomen om haar paard, Pancho, in te laten slapen. Zij zou er sowieso bij zijn, ik had eigenlijk al een paar dagen ervoor afscheid genomen. De dag voor dat het zou gebeuren was mijn gevoel zoooo sterk dat ik erbij wilde zijn. En nu achteraf had ik het niet anders willen doen. Het voelde goed en hij was erg rustig en is heel vredig ingeslapen. We mochten hem ook gewoon blijven knuffelen. Het beeld was echt niet eng, want het is nog steeds je lieve paardje.
Ik wens je ontzettend veel sterkte de komende tijd en volg je gevoel bij het nemen van je beslissing.

**Geplaatst**: 26-02-09 11:48

Geplaatst: 26-02-09 11:48

Allereerst heel veel sterkte toegewenst :(:)

. Een vriendin van mij heeft 3 weken geleden haar paard in laten slapen, dit zat er ook al langer aan te komen want ze ging steeds meer achteruit, we denken dat ze wel 30-35jaar is geworden. Zij is er wel bij gebleven met het inslapen en zag dat als een laatste dienst die ze haar paardje kon bewijzen. Ze is vredig ingeslapen en dat deed haar ook weer 'goed' omdat te zien. Je moet natuurlijk doen wat je zelf wilt of kan, ikzelf zou er ook bij blijven maar dat is per persoon verschillend. Doe wat je hart je ingeeft.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-02-09 21:03

Re: Mijn lieve Feertje in laten slapen...

Geplaatst door de TopicStarter : 27-02-09 21:03

Bedankt voor jullie lieve berichtjes, het doet me echt goed! :+:

Ik weet zelf nog niet goed of ik erbij blijf. Ik heb 3 jaar geleden mijn moeder verloren en ik vind het erg moeilijk om dit te zien... dus ik twijfel nog heel erg maar misschien dat ik het ook wel van het moment laat afhangen...