
22-02'08, de dagen vliegen voorbij. Ook nu je weg bent. Er is zoveel gebeurt. Maar ik denk nog steeds élke dag aan je. Het verdriet is misschien minder geworden, maar het missen word elke dag een beetje erger. Jou stalletje is nogsteeds leeg, geen ander heeft jou plekje ingenomen. En misschien word je stal ooit weer bewoont, maar niemand krijgt jou plekje in mijn hart.
Lieve Dustie, ik zal je nooit vergeten.


